ارزیابی تاثیر سرعت و آرایش چرخ های وسایل نقلیه سنگین بر روی گسترش ترک های انعکاسی به روش المان محدود

خستگی عبارت است از پدیده ی شکست بر اثر تکرار بار، که تنش ایجاد شده توسط این بار ممکن است حتی به مراتب کوچک تر از مقاومت نهایی مصالح باشد. ترک های ناشی از خستگی، در مقاطع آسفالتی، با توجه به مکان پیدایش و نحوه گسترش آن ها دو دسته است. دسته اول ترک هایی است که در بخش پایینی مقطع آسفالتی پدید می آیند و سپس با تکرار بار به سمت بالا گسترش می یابند دسته دوم که در روسازی های ضخیم امکان پیدایش بیشتری دارند، از سطح روسازی، شروع شده و به سمت پایین گسترش می یابند. این دسته از ترک ها، نسبت به دسته اول تاکنون کم تر مورد توجه و مطالعه قرار گرفته اند. سه نوع وسیله نقلیه سنگین پرتردد، شامل: کامیون ۶ چرخ ۲۶ تن، تریلی ۱۸ چرخ ۴۰ تن و تریلی ۱۲ چرخ ۴۰ تن مورد مطالعه قرار گرفتند. سرعت وسایل نقلیه در سه سرعت متفاوت ۴۰، ۶۰ و ۸۰ کیلومتر بر ساعت و ضخامت لایه جدید در ابعاد ۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ سانتیمتر بررسی شد. همچنین تغییرات ضریب پواسون و ضریب الاستیسیته لایه ها با افزایش ۵ تا ۳۰ درصدی بر روی عمق شیار شدگی سنجیده شد. این نتایج نشان می دهد که افزایش بارمحوری و تعداد چرخ ها رابطه مستقیمی با رشد ترک ها دارند و کاهش سرعت وسیله نقلیه باعث افزایش عمق شیار شدگی می شود. همچنین، افزایش ضخامت لایه های مختلف راه حل مناسبی برای کاهش ترک های انعکاسی نیست، در حالی که افزایش ضریب الاستیسیته لایه رویه موثرتر است.

کلیدواژه ها:

آسفالت روسازی ، المان محدود ، ترک انعکاسی ، مدول الاستیسیته