متدلوژی و تحلیل فنی استفاده از پیاده راه با تاکید بر پارامترهای ترافیکی با استفاده از نرم افزار ایمسان (مطالعه موردی: خیابان اصلی گوهردشت کرج)

امروزه با تشویق به حرکت پیاده و ایجاد پیاده راه ها و تسهیلات مرتبط به آن بیشتر موردتوجه قرارگرفته است. در بسیاری از آمدوشدهای شهری در صورت وجود فضای مناسب، حرکت پیاده جایگزین مطلوبی در مقایسه با حرکت سواره است که خود می تواند به کاهش گره های ترافیکی شهر کمک نماید. در روند این پژوهش به دو سوال اساسی پاسخ داده شده است که تاثیریپاده راه شدن خیابان گوهردشت با سناریوهای مختلف برزمان تاخیروسایل نقیله چگونه است؟ و آیا با پیاده محور کردن خیابان اول تا سیزدهم خیابان اصلی گوهردشت می توان شاهد بهبود شرایط ترافیکی بود؟ ضرورت مطالعه حاضر به منظور بررسی تمایل به حضور گروه های استفاده کننده و ایجاد شرایطی به منظور ارتقاء کمی و کیفی محیط شهری، تعاملات اجتماعی افراد با یکدیگر، احترام به هویت عابر پیاده و بهبود پارامترهای ترافیکی است. روش کار به این صورت است که ابتدا بر اساس برداشت های میدانی در خیابان گوهردشت، تجزیه وتحلیل در نرم افزار ترافیکی ایمسان صورت می پذیر. این تحقیق به منظور بررسی طرح پیاده محور کردن خیابان گوهردشت، حد فاصل خیابان اول تا سیزدهم انجام شده است. در راستای اهداف تحقیق، سه سناریو: ۱-خیابان اول تا سیزدهم ۲-خیابان اول تا هفتم ۳-خیابان هفتم تا سیزدهم مورد بررسی قرار گرفت، که به ترتیب اولویت، سناریو دوم ،سوم و اول با توجه سنجش پارامترهای ترافیکی انتخاب شدند در مقایسه سناریو دوم دارای زمان تاخیروزمان توقف کمتری به میزان ۶/۱۶۳۶۳ و ۰/۱۷۴۶ (ثانیه/کیلومتر) نسبت به، سناریوی اول با میزان زمان تاخیرو زمان توقف ۸/۴۴۷۱۱و ۰/۳۷۳۴۶ (ثانیه/کیلومتر)و سناریو سوم با زمان تاخیر و زمان توقف ۱۰/۷۹۵و ۰/۴۷۴۶ (ثانیه /کیلومتر ) انتخاب شده است.

کلیدواژه ها:

ایمسان ، پارامترهای ترافیکی ، پیاده راه ، حمل ونقل