بررسی کاربرد بالقوه بیوچار بر خصوصیات حفظ آب خاک با بافت های مختلف در سازه های مهندسی ژئوتکنیک

بیوچار یک محصول پایدار غنی از کربن است که از طریق تجزیه در اثر حرارت زیست توده گیاهی و حیوانی به دست می آید. خاک اغلب به دلیل ویژگی­های مفیدی مانند ترسیب کربن، بهبود رشد و عملکرد محصول با افزایش حاصلخیزی خاک، حذف یک آلاینده آلی و معدنی از خاک و بهبود خواص نگهداری آب در خاک، با بیوچار اصلاح می شود. اساسا اصلاح خاک با بیوچار خصوصیات نگهداری آب خاک  را تغییر می دهد. این موضوع در درجه اول به دلیل خواص ذاتی بیوچار است که شامل سطح ویژه بزرگ،  توسط منافذ درون ذره و گروه­های عاملی موجود در سطح بیوچار است. آب خاک  برای خاک کشاورزی و خاک در سازه های مهندسی ژئوتکنیک یا ژئومحیط زیست به دلیل وجود پوشش گیاهی حیاتی است. اثر بیوچار بر روی آب خاک، خاک کشاورزی به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفت. با این حال، به ندرت برای خاک در سازه های مهندسی ژئوتکنیک یا ژئومحیط، مانند پوشش دفن زباله، شیب مهندسی زیستی، خاکریز، بام سبز و غیره مورد مطالعه قرار می گیرد. خاک در این سازه ها از نظر وضعیت تراکم و عمر طراحی در شرایط مشخصی نسبت به خاک کشاورزی قرار دارد. بنابراین، یک جمع آوری جامع اطلاعات در مورد تاثیر بیوچار بر روی آب خاک  و عوامل کنترل کننده تاثیر بیوچار برای بررسی بالقوه و کاربرد اصلاحیه بیوچار برای خاک در سازه های مهندسی ژئوتکنیک یا ژئومحیط زی مورد نیاز است. در این مقاله، با در نظر گرفتن عوامل مختلف کنترل کننده تاثیر بیوچار بر روی آب خاک­، اثر اصلاح بیوچار بر روی آب خاک  خاک بررسی و خلاصه شده است. بررسی ادبیات نشان داد که اصلاح خاک با بیوچار می تواند آب خاک را بهبود بخشد در حالی که موارد کمی بر آب خاک  تاثیر نمی گذارد. عواملی مانند نوع ماده اولیه و دمای حرارت، اندازه ذرات بیوچار، نوع خاک و حالت تراکم بر تاثیر بیوچار بر روی آب خاک  نقش دارند.

کلیدواژه ها:

پیرولیز ، خصوصیات حفظ آب خاک ، منافذ درون ذره ای ، منافذ بین ذره ای ، بیوچار