جایگاه ادبیات فارسی در آموزش و توسعه ی گفت وگوی میان فرهنگی در مدارس

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PJLCONFE01_4378

تاریخ نمایه سازی: 27 مرداد 1404

چکیده مقاله:

ادبیات فارسی به عنوان میراث فرهنگی و زبانی ملت ایران، ظرفیت های فراوانی برای آموزش و توسعه ی گفت وگوی میان فرهنگی در مدارس دارد. متون کلاسیک و معاصر ادبیات فارسی سرشار از مفاهیمی چون عدالت، عشق، صلح، احترام و همزیستی است که می تواند در ارتقای مهارت های ارتباطی و درک متقابل میان دانش آموزان موثر باشد. بهره گیری از آثار بزرگان ادب فارسی همچون فردوسی، سعدی، مولوی و حافظ، علاوه بر تقویت هویت فرهنگی، بستری مناسب برای مقایسه و گفت وگو با فرهنگ های دیگر ایجاد می کند. در محیط های آموزشی، معلمان ادبیات می توانند با استفاده از روش های نوین تدریس مانند یادگیری مشارکتی، گفت وگو محور و پروژه محور، دانش آموزان را به تحلیل متون ادبی و ارتباط دادن آن ها با چالش های جهانی امروز ترغیب کنند. چنین رویکردی سبب می شود دانش آموزان مهارت هایی چون تفکر انتقادی، همدلی و تاب آوری فرهنگی را بیاموزند و توانایی برقراری ارتباط سازنده با افراد دارای پیشینه های فرهنگی متفاوت را به دست آورند. در نهایت، ادبیات فارسی با ظرفیت جهانی خود می تواند در مدارس به عنوان ابزاری ارزشمند برای آموزش میان فرهنگی و گسترش فرهنگ گفت وگو به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

لیلا محیط

لیسانس ادبیات فارسی، فرهنگی آموزش و پرورش