تاثیر بازی درمانی در کاهش اختلالات رفتاری دانش آموزان دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی درمانی بر کاهش اختلالات رفتاری دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شد. این مطالعه از نوع کاربردی و شبه آزمایشی بود و ۴۰ دانش آموز با رفتارهای مشکل آفرین به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی ۸ هفته، دو جلسه در هفته، تحت مداخله بازی درمانی قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل آموزش های معمول مدرسه را دریافت کرد. داده ها با استفاده از پرسشنامه اختلالات رفتاری و فرم مشاهده رفتارهای مشکل آفرین جمع آوری شد و پیش و پس از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بازی درمانی باعث کاهش رفتارهای مشکل آفرین و پرخطر دانش آموزان شد و مهارت های اجتماعی، ابراز احساسات، خودکنترلی و حل مسئله در آنان بهبود یافت. همچنین، کودکان گروه آزمایش توانستند هیجانات خود را به شیوه ای سالم و سازنده مدیریت کنند و تعاملات مثبت تری با همسالان و معلمان برقرار نمایند. این نتایج نشان می دهد که بازی درمانی می تواند به عنوان یک ابزار موثر تربیتی و درمانی برای ارتقای رفتار و سلامت روان دانش آموزان دوره ابتدایی مورد استفاده قرار گیرد و نقش مهمی در ایجاد محیط مدرسه سالم و حمایتی ایفا کند. بر اساس یافته ها، پیشنهاد می شود برنامه های بازی درمانی به صورت منظم در مدارس و مراکز آموزشی اجرا شود تا اثرات مثبت بلندمدت آن بر رفتار و رشد اجتماعی کودکان حاصل گردد.واژگان کلیدی: بازی درمانی، اختلالات رفتاری، مهارت های اجتماعی، خودکنترلی، دانش آموزان دوره ابتدایی.