کیفیات مخففه مجازات در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ به عنوان نهاد نوتاسیس و کارایی آن در مدیریت جمعیت کیفری

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 35

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GREAS01_222

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1404

چکیده مقاله:

با تصویب قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، نظام عدالت کیفری ایران شاهد ورود نهادها و سازوکارهای نوینی شد که در راستتای تحقق سیاستات جنایی عقالنی و انسانی، به دنبال کاهش استفاده از مجازاتهای سالب آزادی، متناسب سازی مجازاتها با اوضاع فردی و اجتماعی مرتبط، و کنترل جمعیت کیفری بود. یکی از مهمترین این نهادها، کیفیات مخففه مجازات است که با الهام از مبانی فقهی و اصول حقوق کیفری متدرن، به قاضی این اختیار را میدهد که در صورت وجود شرایط خاص، مجازات مقرر قانونی را تخفیف داده یا آن را به مجازات خفیفتری تبدیل کند. این نهاد که در مواد ۳۷ و ۳۸ قانون مجازات اسلامی تصریح شده، با هدف تحقق عدالت فردی، کاهش حبس گرایی، و ارتقای ابربخشی مجازاتها طراحی شده است. براساس ماده ۳۷ قانون، قاضی می تواند با لحاظ وضعیت خاص مرتبط، اوضاع و احوال وقوع جرم، انگیزه های بزه برانگیز، و ستواب وی، مجازات قانونی را تخفیف دهد. همچنین، ماده ۳۸ شرایطی مانند گذشت شاکی، همبستری موثر متهم در شناسایی شرکای جرم، نداشتن تکراری برای جبران ضرر و زیان بزه دیده را به عنوان موجبات قانونی تخفیف معرفی کرده است. این ظرفیت، اگر به درستی مورد بهره برداری قرار گیرد، می تواند به میزان قابل توجهی از ورود بی رویه افراد به زندان ها کاسته، فرصت بازپروری مناسب تری فراهم کند و روند قضایایی را تسریع کند. با این حال، اجرای ابربخش این نهاد با چالش هایی همراه است. از منظر تقنینی، عدم تعیین ضوابط کمی و کیفی مشخص برای اعمال تخفیف، موجب ایجاد رویه های مختلف و گاه متناقض در شعب دادگاه ها شده است. همچنین، عدم تعریف دقیق مفاهیمی چون «اوضاع خاص مرتبط» یا «تکراری برای جبران زیان» زمینه ساز اعمال سلیقه های گوناگون قضایی شده است. از جنبه قضایی، برخی قضات به دلیل عدم آشنایی کامل با اهداف این نهاد یا نگرانی از بازتاب اجتماعی تصمیمات تخفیفی، از اعمال آن خودداری می کنند یا در دامنه بسیار محدودی به کار می گیرند. در بعد اجرایی، کیفیات مخففه زمانی می توانند نقش موثر ایفا کنند که نظام دادگستری مجهز به نهادهای ارزشیابی شخصیتی، مشاوره روانشناختی، مددکاری اجتماعی و بانک اطلاعاتی سوابق کیفری باشد تا بتواند اطلاعات دقیق و مستند در اختیار قضات قرار دهد. در غیر این صورت، تخفیف مجازاتها ممکن است به صدور احکام مبتنی بر حدس یا تلقی های فردی منجر شود و اهداف بازدارندگی و بازپروری را به چالش مواجه سازد. به طور کلی، کیفیات مخففه مجازات به عنوان یکی از نهادهای کلیدی نوین در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، می توانند به کاهش ورود و ماندگاری افراد در زندان، سهم مهمی در مدیریت جمعیت کیفری ایفا کنند؛ مشروط بر آنکه بسترهای تقنینی، آموزشی، و اجرایی آن به طور اصولی و هدفمند از این ظرفیت فراهم گردد.

نویسندگان

فهیمه آپرویز

گروه حقوق جزا و جرم شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

نسرین مهرا

گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

قاسم قاسمی

گروه حقوق جزا و جرم شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

محمدعلی مهدوی ثابت

گروه حقوق جزا و جرم شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران