نقش خلق نوآوری در نظریه کارآفرینی مبتنی بر بینش پیتر دراکر

مقدمه و هدف: این مقاله مروری به بررسی جایگاه محوری خلق نوآوری در نظریه کارآفرینی پیتر دراکر می پردازد. دراکر با تاکید بر نوآوری به عنوان «ابزار کارآفرینی»، آن را موتور محرکه توسعه اقتصادی و اجتماعی می داند. هدف این پژوهش، تحلیل نظاممند مفاهیم کلیدی دراکر شامل کارآفرینی سیستماتیک، فرصت یابی و نوآوری هدفمند است تا چارچوب یکپارچه از دیدگاه های وی ارائه دهد. روش شناسی تحقیق: این مطالعه با روش مروری نظاممند (PRISMA) و تحلیل محتوای کیفی ۴۵ منبع معتبر (۳۲ مقاله علمی، ۸ کتاب دراکر و ۵ گزارش سازمانی) انجام شده است. داده ها با کدگذاری موضوعی در سه سطح ۱) مفاهیم پایه، ۲) اصول کارآفرینی و ۳) مدل های نوآوری، تحلیل شدند. یافته های تحقیق: دراکر نوآوری را فرآیندی نظاممند می داند که از ۷ منبع اصلی (شامل تغییرات جمعیتی و نیازهای جدید بازار) نشات می گیرد. کارآفرینی موفق از نگاه وی مستلزم ترکیب «بینش تحلیلی» و «عملگرایی» است. یافته ها نشان می دهد ۶۸% از منابع مورد بررسی، به ارتباط مستقیم بین نوآوری هدفمند و ایجاد ارزش اقتصادی تاکید داشته اند. چارچوب پیشنهادی تحقیق، سه محور «کشف فرصت»، «خطرپذیری محاسبه شده» و «مدیریت تغییر» را به عنوان ارکان نظریه دراکر شناسایی کرد. نتیجه گیری: این پژوهش نشان می دهد نظریه دراکر با تلفیق نوآوری و کارآفرینی، رویکردی پیشگویانه (نه واکنشی) به تغییرات بازار دارد. یافته ها برای کسب وکارهای امروزی سه پیام کلیدی دارد: الف) ضرورت نظاممند بودن نوآوری، ب) نقش محوری آموزش مستمر و ج) اهمیت تمرکز بر نیازهای غیرارضای شری. محدودیت اصلی تحقیق، عدم بررسی انتقادی نظریه دراکر در بافت فناوری های دیجیتال است.

کلیدواژه ها:

پیتر دراکر ، نوآوری نظاممند ، کارآفرینی تحلیلی ، خلق ارزش ، اقتصاد دانشبنیان