مروری تحلیلی بر الزامات و چالشهای رشد استارتاپهای ایرانی در مسیر یونیکرن شدن با تاکید بر تجربههای تطبیقی بینالمللی

در دهههای اخیر، استارتاپها بهعنوان موتور محرک نوآوری و توسعه اقتصادی، نقش فزایندهای در تحول زیستبومهای اقتصادی ایفا کردهاند. در این میان، یونیکرنها—استارتاپ هایی با ارزشگذاری بیش از یک میلیارد دالر—بهعنوان نماد موفقیت و بلوغ در اکوسیستمهای نوآوری شناخته میشوند. با وجود ظهور و رشد قابل توجه استارتاپ ها در ایران، هنوز نمونهای از یونیکرن ایرانی بهصورت رسمی و بینالمللی ثبت نشده است. این مقاله با رویکردی مروری و تحلیلی، به بررسی مهمترین عوامل و چالشهای موثر بر مسیر یونیکرن شدن استارتاپهای ایرانی میپردازد. یافته های این پژوهش نشان میدهد که موانعی نظیر ضعف در تامین مالی جسورانه، ناپایداری قوانین، ضعف در زیرساخت های فناورانه، و نبود سیاستهای منسجم نوآوری، از جمله چالشهای کلیدی این مسیر به شمار میروند. در مقابل، ظرفیتهای انسانی و دانشگاهی، گسترش مراکز نوآوری، و تجربه موفق برخی استارتاپها در جذب بازار داخلی، از جمله فرصتهایی هستند که میتوانند بنیان شکلگیری یونیکرنهای بومی را فراهم کنند. در پایان، با هدف درک بهتر این فرآیند، یک مدل مفهومی پیشنهادی ارائه شده است که میتواند مبنای تحلیل سیاستگذاران حوزه کارآفرینی فناورانه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

استارتاپ ، یونیکرن ، اکوسیستم نوآوری ، ایران ، سرمایهگذاری جسورانه ، سیاستگذاری نوآوری