اصول حقوقی حاکم بر کاهش و افزایش رمز ارزها و تاثیر آن بر ارزش پول ایران

ارز به واحدهای پولی خارجی اطلاق می شود که در مبادلات بین المللی مورد استفاده قرار می گیرند. نرخ ارز نیز ارزش پول یک کشور را در مقایسه با پول سایر کشورها مشخص می کند. ظهور رمزارزها در سال ۲۹۰۰ به عنوان یک نوآوری فناورانه در بستر بلاکچین، تحولات گسترده ای در نظام مالی و اقتصادی جهان ایجاد کرده است. رمزارزها دارایی های دیجیتالی هستند که ارزش آنها عمدتا بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می شود. تاثیر این پدیده بر اقتصاد را می توان در دو سطح خرد و کلان بررسی کرد: اقتصاد کلان به تحلیل عملکرد کلی اقتصاد می پردازد، در حالی که اقتصاد خرد رفتار فردی و بنگاه ها را مطالعه می کند. در ایران، رمزارز ملی با پشتوانه ریال منتشر می شود؛ به این صورت که به ازای هر واحد رمزارز، معادل یک ریال در بانک مرکزی ذخیره می گردد. این مکانیسم از نظر ماهوی مشابه چاپ پول است، با این تفاوت که رمزارز ملی غیرقابل استخراج بوده و صرفا توسط بانک مرکزی عرضه می شود. همچنین، برخلاف رمزارزهای غیرمتمرکز، این دارایی دیجیتال بر بستر یک بلاکچین متمرکز مدیریت می گردد. این پژوهش با روش کتابخانه ای به بررسی اصول حقوقی حاکم بر نوسانات رمزارزها و تاثیر آنها بر ارزش پول ملی ایران می پردازد. یافته ها نشان می دهد که ارزش پول ایران تحت تاثیر عرضه و تقاضای رمزارزها قرار دارد، به گونه ای که نوسانات این دارایی های دیجیتال می تواند بر نرخ برابری ریال با سایر ارزها اثرگذار باشد. بنابراین، سیاستگذاری در این حوزه نیازمند در نظر گرفتن ملاحظات حقوقی و اقتصادی است تا از تاثیرات نامطلوب بر ثبات پولی کشور جلوگیری شود.

کلیدواژه ها:

رمز ارز ، اقتصاد کلان ، پول ملی ، بلاک چین ، بنگاه های اقتصادی