بررسی ارتباط بیش اطمینانی مدیریتی و سطح نگهداشت وجه نقد شرکت های پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران

بیش اطمینانی مدیران یکی از ویژگی های رفتاری است که بر سیاست های مالی و عملیاتی شرکت ها تاثیر می گذارد. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بیش اطمینانی مدیریتی و سطح نگهداشت وجه نقد شرکت های پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۵ بود. سطح نگهداشت وجه نقد به عنوان متغیر وابسته و بیش اطمینانی مدیریتی به عنوان متغیر مستقل بود. نمونه آماری تحقیق شامل ۱۶۹ شرکت می باشد. فرصت های رشد و محدودیت های مالی به عنوان متغیرهای تعدیل کننده انتخاب شدند. اندازه شرکت، اهرم مالی، نسبت اقالم تعهدی و نسبت جریانات نقدی عملیاتی نیز به عنوان متغیرهای کنترل بودند. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی با رویکرد کاربردی بود. روش گردآوری اطلاعات در بخش مبانی نظری از روش کتابخانه ای و در بخش آزمون فرضیات از روش اسنادکاوی صورت های مالی بود. نتایج مربوط به آزمون فرضیه اول تحقیق نشان داد بیش اطمینانی مدیریتی و سطح نگهداشت وجه نقد ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد. نتایج مربوط به متغیرهای کنترلی نشان داد که بین اهرم مالی و نسبت اقالم تعهدی با سطح نگهداشت وجه نقد رابطه معکوس و معناداری وجود دارد و بین اندازه شرکت و سطح نگهداشت وجه نقد رابطه معکوس و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بیش اطمینانی ، نگهداشت وجه نقد ، اهرم مالی ، رابطه معکوس