بررسی توانهای محیط طبیعی در توسعه کالبدی شهر (نمونه موردی: شهر خواف)

پژوهش حاضر به تحلیل و ارزیابی توانهای محیط طبیعی در فرآیند توسعه کالبدی شهرها پرداخته و بهطور خاص، تاثیر ویژگیهای جغرافیایی و اکولوژیکی بر گسترش و شکل گیری الگوهای فضایی در شهر خواف را مورد بررسی قرار میدهد. در این راستا، توانهای محیطی شامل منابع آب، خاک، توپوگرافی، اقلیم، و پوشش گیاهی به عنوان مولفه های کلیدی در شکل دهی به ساختار شهری مورد توجه قرار گرفته اند. این مطالعه با استفاده از روش شناسی توصیفی-تحلیلی، ابتدا به شناسایی و تحلیل ویژگیهای طبیعی منطقه خواف پرداخته و سپس ارتباط این ویژگیها با الگوهای توسعه کالبدی شهر در دوره های مختلف زمانی را بررسی می کند. یافته های تحقیق نشان میدهند که عدم توجه به توانهای طبیعی در برنامه ریزی شهری می تواند منجر به بهره برداری ناپایدار از منابع و افزایش آسیب پذیری در برابر بحران های زیست محیطی شود. همچنین، نتایج نشاندهنده پتانسیل های بالی محیط طبیعی در جهتگیری توسعه کالبدی به سمت پایداری، حفظ منابع طبیعی و کاهش آثار منفی زیست محیطی در شهر خواف است. در نهایت، این پژوهش بر لزوم رویکردی یکپارچه در برنامه ریزی شهری که توانهای طبیعی را در نظر گیرد، تاکید می کند تا از این طریق، فرآیند توسعه به طور همزمان با حفظ محیط زیست و بهبود کیفیت زندگی شهری صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

محیط طبیعی ، کالبدی ، توسعه شهری ، خواف ، توان