تحلیل عوامل موثر بر زیست پذیری در نواحی شهری (مطالعه موردی: شهر فاریاب کرمان)

امروزه زیست پذیری شهری به عنوان کلیدی ترین مفهوم در برنامه ریزی شهری است و با تمام زوایا و ابعاد ذهنی و عینی سکونتگاه های شهری سروکار دارد. در راستای اهمیت زیست پذیری برای شهرها، هدف پژوهش حاضر تحلیل زیست پذیری نواحی شهری در محدوده شهر فاریاب است. مقاله حاضر از لحاظ هدف پژوهش کاربردی و از لحاظ روش توصیفی-تحلیلی می باشد. در این پژوهش به منظور تحلیل زیست پذیری شهری در محدوده شهر فاریاب، در ابتدا شاخص های موثر بر زیست پذیری شهری با استفاده از روش DEMATL صورت پذیرفته است. در ادامه به تحلیل میزان زیست پذیری در نواحی شهری پرداخته شده است. در آخر ابعاد کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی نسبت به یک وضعیت مطلوب در شهر تحلیل شده است. یافته های پژوهش حاکی از این است که شاخص هایی همچون مسکن مناسب، هویت و حس تعلق به مکان، امنیت، سطح درآمد، آموزش، دسترسی به مراکز خدماتی، دسترسی به مراکز درمانی، پارک و فضاهای سبز بر زیست پذیری شهری در محدوده شهر فاریاب هستند. نتایج مطالعه حاکی از آن است که از جمله موثرترین شاخص (هویت و حس تعلق به مکان) در بین محلات چهارگانه در شهر فاریاب از کیفیت مناسبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری شهری ، شهر فاریاب ، روش DEMATL