نقش بازخورد سازنده معلمان در افزایش انگیزش دانش آموزان/

هدف این مقاله، بررسی جامع نقش بازخورد سازنده معلمان در افزایش انگیزش دانش آموزان است. بازخورد سازنده، اطلاعات خاص، به موقع، قابل فهم و عملیاتی است که بر فرآیند و تلاش دانش آموز تمرکز دارد و با لحنی مثبت و تشویق کننده ارائه می شود. این نوع بازخورد، با تقویت نیازهای روان شناختی اساسی (خودمختاری، شایستگی، و ارتباط) در چارچوب نظریه خودتعیین گری، و همچنین با هدایت اسنادهای سالم (نظریه اسناد)، کمک به هدف گذاری موثر (نظریه هدف گذاری)، و افزایش باور به توانایی های فردی (نظریه خودکارآمدی)، تاثیر عمیقی بر انگیزش دانش آموزان می گذارد. بازخورد سازنده به ویژه انگیزش درونی را از طریق تقویت حس شایستگی، افزایش خودمختاری، پرورش ذهنیت رشد، و کاهش اضطراب تقویت می کند. همچنین، با شفاف سازی انتظارات و ارائه اطلاعات برای پاداش های موثر، انگیزش بیرونی را به طور سازنده هدایت می کند. ارائه بازخورد سازنده با چالش هایی نظیر کمبود وقت، مقاومت دانش آموزان، و فقدان آموزش کافی برای معلمان همراه است که می توان با راهکارهایی چون استفاده از ابزارهای دیجیتال، آموزش دانش آموزان، و توسعه حرفه ای معلمان بر آن ها غلبه کرد. در نهایت، حمایت محیط مدرسه (فرهنگ مدرسه ای حامی رشد، همسویی معلمان، منابع کافی) و خانواده (حمایت از یادگیری، تاکید بر تلاش، ارتباط با معلم) در تقویت اثربخشی بازخورد سازنده حیاتی است. این رویکرد، دانش آموزان را به یادگیرندگانی مادام العمر و خودکارآمد تبدیل می کند.

کلیدواژه ها:

بازخورد سازنده ، انگیزش دانش آموزان ، انگیزش درونی ، انگیزش بیرونی ، نظریه خودتعیین گری ، نظریه اسناد ، نظریه هدف گذاری ، نظریه خودکارآمدی ، معلمان ، آموزش و پرورش.