مفهوم از پروین اعتصامی برپایه طرح »مور و مار« سازی شناختی در مناظرهواره مفهومی

یکی از بسترهای مهم شناختی در حوزه زبانشناسی شناختی و استعارههای مفهومی مناظرات و دیالوگ های رد و بدل شده میان طرفهای گفت و گوست. توجه به محتوای شکلگرفته، برجسته سازی و تکرار و بسامد زبانی میتواند ما را به سمت هدفمندی و محورسازی مناظرات هدایت کند. این پژوهش به یکی از قصاید شعر فارسی از مور و « پروین اعتصامی با عنوان پرداخته است و با روش تحلیلی »مار- توصیفی و از رهگذر مفهوم سازی شناختی سعی کرده است تا طرحواره های مفهومی و محوریت مناظرات میان این دو موجود را دریابد. در مقاله حاضر سعی کردهام تا از میان نظریه های شناختی متفاوت مطرح شده، از رهگذر نظریه شناختی لیکاف و جانسون نگاهی تازه از مفهوم سازی ارائه دهم. آنچه بدست آمد در متن قصیده که انسجامی و نظام مند است مفاهیم متعدد انتزاعی تنها با یک مفهوم عینی منطبق میشود؛ به بیان دیگر هر کدام از دو موجود: مور و مار که منابع عینی و حوزهمبداهای عین ی روایت هستند و چهرهای تمثیلی به خود گرفته اند، از نظر ادراکی و شناختی مفاهیم متعدد انتزاعی را در بر می گیرند. مفاهیمی مانند ناتوانی، مرگ، حقارت، ظلم، بد دلی و .... نیز برخی مفاهیم انتزاعی شناختی درون حوزهمبدا جاندار مثبت و برخی منفی اند. محوریت مفهومی داستان نیز مفهوم انتزاعی ناتوانی است.

کلیدواژه ها:

مفهومسازی شناخت تی ، مناظره ، طرحواره مفهومی ، »مور و مار« قصیده