رویکردهای مولد یادگیری بازی محور در مربیگری پیش دبستانی و تقویت خلاقیت کودکان

این پژوهش به بررسی و تبیین "رویکردهای مولد یادگیری بازی محور" به عنوان یک استراتژی پداگوژیک نوین در مربیگری پیش دبستانی با هدف اصلی تقویت خلاقیت کودکان می پردازد. در دنیایی که نوآوری و تفکر خلاق به مهم ترین سرمایه های انسانی تبدیل شده اند، پرورش این قابلیت ها از سنین پایه امری حیاتی است. رویکردهای سنتی بازی محور، با وجود مزایایشان، گاهی به فعالیت های از پیش تعیین شده و با نتایج مشخص محدود می شوند. در مقابل، رویکردهای مولد، با الهام از نظریه های ساخت گرایی و یادگیری اکتشافی، بر ایجاد فضاهایی تاکید دارند که در آن کودکان نه تنها مصرف کننده بازی، بلکه "تولیدکننده" و "خالق" تجربیات، قوانین و داستان های بازی خود هستند. در این پارادایم، مربی از نقش یک ارائه دهنده فعالیت به یک "تسهیل گر کنجکاوی" و "همکار بازی" تغییر نقش می دهد. او با فراهم آوردن مواد و ابزارهای پایان-باز، طرح پرسش های برانگیزاننده و حمایت از ایده های بدیع کودکان، به آن ها کمک می کند تا فراتر از دستورالعمل ها حرکت کرده و به سطوح بالاتری از تفکر واگرا، حل مسئله خلاق و ابراز وجود دست یابند. این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی، ضمن تشریح مبانی نظری رویکردهای مولد و تمایز آن با روش های سنتی، به ارائه راهکارهای عملی برای مربیان پیش دبستانی می پردازد. نتایج نشان می دهد که این رویکردها با افزایش استقلال، انگیزه درونی و احساس عاملیت در کودکان، به طور معناداری به رشد مولفه های اصلی خلاقیت، یعنی سیالی، انعطاف پذیری، اصالت و بسط، کمک می کنند و زمینه ساز پرورش نسلی نوآور و خلاق از دوران کودکی می شوند.

کلیدواژه ها:

یادگیری بازی محور ، رویکردهای مولد ، خلاقیت کودکان ، مربیگری پیش دبستانی ، تفکر واگرا.