تاثیر برنامه های پرورشی بر رشد اخلاقی و تقویت هویت فردی و اجتماعی دانش آموزان

برنامه های پرورشی در نظام تعلیم و تربیت، به عنوان بخش مکمل فرآیند آموزشی، نقش بسزایی در رشد همه جانبه شخصیت دانش آموزان ایفا می کنند. این برنامه ها با هدف ارتقای مهارت های اخلاقی، اجتماعی و هویتی طراحی می شوند و در کنار آموزش رسمی، بستری برای پرورش ارزش های انسانی، مسئولیت پذیری و خودآگاهی فراهم می آورند. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر برنامه های پرورشی بر رشد اخلاقی و تقویت هویت فردی و اجتماعی دانش آموزان پرداخته و نشان می دهد که فعالیت هایی نظیر کارگاه های مهارت زندگی، جلسات مذهبی و فرهنگی، برنامه های مشارکتی و اردوهای آموزشی می توانند بر نگرش و رفتار دانش آموزان اثرات پایدار داشته باشند. یافته ها حاکی از آن است که دانش آموزانی که در برنامه های پرورشی فعالانه مشارکت دارند، از سطح بالاتری از خودباوری، انسجام هویتی و مسئولیت پذیری اجتماعی برخوردارند. علاوه بر این، این برنامه ها موجب افزایش توانایی آنان در حل مسائل اخلاقی، تقویت همدلی و گسترش تعاملات مثبت با دیگران می شود. در نتیجه، می توان بیان کرد که برنامه های پرورشی نه تنها مکمل آموزش رسمی هستند، بلکه نقشی بنیادین در تربیت نسلی توانمند، متعهد و دارای هویت فردی و اجتماعی پایدار ایفا می کنند. این امر ضرورت توجه بیشتر سیاست گذاران و معلمان به طراحی و اجرای خلاقانه و هدفمند برنامه های پرورشی را برجسته می سازد.واژگان کلیدی: برنامه های پرورشی – رشد اخلاقی – هویت اجتماعی