ارزیابی و تحلیل توسعه مبنی بر ایمنی شهری در کلانشهر شیراز

ایمنی شهری یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار و زیستپذیر شهری به شمار می رود. در دهه های اخیر، کلانشهرها با رشد سریع جمعیت و گسترش کالبدی، با چالشهای متعددی در زمینه تامین ایمنی مواجه شده اند. کلانشهر شیراز نیز از این قاعده مستثنا نبوده و درگیر مشکلاتی نظیر بافت های فرسوده، توسعه ناپایدار، کمبود زیرساخت های ایمنی، و آسیب پذیری در برابر حوادث طبیعی مانند زلزله است. این پژوهش با هدف ارزیابی وضعیت ایمنی شهری در شیراز و شناسایی چالشها و فرصت های پیشرو انجام شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و داده ها از طریق بررسی اسناد رسمی، مطالعات میدانی و تحلیل محیطی گردآوری شده اند. نتایج نشان می دهد که با وجود برخی اقدامات مثبت در زمینه تجهیز زیرساخت های نظارتی و توسعه مدیریت بحران، ضعف های ساختاری، عدم یکپارچگی در برنامه ریزی، و مشارکت محدود شهروندان همچنان از موانع اصلی دستیابی به شهری ایمن به شمار می روند. در پایان، راهکارهایی مانند تقویت تاب آوری شهری، ارتقاء آموزش عمومی، به کارگیری فناوری های هوشمند، و تقویت هماهنگی بین نهادی به عنوان اولویت های سیاست گذاری پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

ایمنی شهری ، توسعه پایدار ، مدیریت بحران