اثر هدف گرایی بر انگیزش درونی و بازآفرینی شغلی معلمان ورزش

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر هدف گرایی بر انگیزش درونی و بازآفرینی شغلی معلمان ورزش استان گلستان بود. در سال پژوهش حاضر کاربردی و بصورت پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل ۶۸۶ نفر از معلمان ورزش استان گلستان ۱۴۰۳ بود که بر اساس نمونه گیری ارائه شده توسط جدول گرجسی و مورگان حجم نمونه ۲۴۵ معلم برآورد شد. برای انتخاب نمونه پژوهش از روش انتخاب نمونه تصادفی طبقه ای استفاده گردید. برای جمع آوری داده های این پژوهش از سه پرسش نامه استاندارد هدف گرایی، انگیزش درونی و بازآفرینی شغلی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی انجام پذیرفت با توجه به توزیع متغیرهای تحقیق در جامعه، از ضرایب مسیر(استاندارد) و برای آزمون فرضیات از روش معادلات ساختاری نرم افزار smart pls استفاده شد. نتایج نشان داد هدف گرایی بر انگیزش درونی و بازآفرینی شغلی معلمان تربیت بدنی استان گلستان در سطح خطای ۵٪ اثر معنی داری دارد. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد سازمانها باید تلاش خود را در جهت افزایش تعهد شغلی معلمان از طریق فراهم نمودن بسترهای لازم برای غنی سازی شغل، ایجاد فرصتهای بهتر برای یادگیری و پیشرفت معلمان طراحی نظام عادلانه پاداش و عدم وجود تبعیض، افزایش مشارکت معلمان در تصمیم گیریهای سازمانی و بهبود شبکه های ارتباطی بین معلمان و مدیران به کارگیرند.

کلیدواژه ها:

هدف ، گرایی ، انگیزش درونی ، بازآفرینی شغلی ، معلمان ورزش