بهبود یادگیری یک مهارت ادراکی حرکتی با استفاده از راهبردهای آموزشی چندحسی

هدف از اجرای این تحقیق بررسی بهبود یادگیری یک مهارت ادراکی حرکتی (مهارت سرویس ساده فورهند تنیس روی میز) با استفاده از راهبردهای آموزشی چندحسی مشتمل بر کلامی، بینایی و ترکیبی بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است برای دستیابی به اهداف تحقیق از ۳۶ آزمودنی (دختر) راست دست، با دامنه ی سنی ۱۴ تا ۱۶ سال سالم از نظر سیستم عصبی و بدون اختلال حرکتی بود استفاده شد. در اجرای این پژوهش از مراحل آموزش مقدماتی، پیش آزمون، اکتساب، یادداری و انتقال استفاده شد. در مرحله ی آموزش مقدماتی جهت آشنا نمودن آزمودنی بامهارت، توضیحات مختصری توسط فردی که آگاه بر مهارت مورد نظر بود به آنان ارائه شد. در مرحله پیش آزمون هر کدام از شرکت کنندگان ۱ بلوک ۱۰ کوششی از تکلیف ملاک سرویس ساده فورهند) اجرانمودند. در مرحله اکتساب هر گروه از شرکت کنندگان ۳ بلوک ۱۰ کوششی انجام دادند. مرحله پس آزمون مانند مرحله پیش آزمون اجرا شد. مرحله یادداری ۲۴ ساعت بعد از انجام مرحله اکتساب اجرا شد، مرحله انتقال نیز مشابه آزمون یادداری شرکت کنندگان ۱ بلوک ۱۰ کوششی را اجرا نمودند. از آمار توصیفی و آمار استنباطی برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده شد. نتایج یافتههای پژوهش نشان داد راهبردهای کلامی و بینایی و ترکیبی در یادگیری مهارت سرویس ساده فورهند تنیس روی میز سهیم و اثر گذارند. نتیجه گیری با توجه به یافته های ،تحقیق میتوان گفت راهبردهای کلامی در کنار راهبردهای بینایی به طور موثری مهارت سرویس ساده فورهند تنیس روی میز را بهبود بخشید و اثرات آن بعد از یک مدت بی تمرینی حفظ شد. لذا استفاده از این نوع راهبرد در آموزش مهارت های ادراکی حرکتی توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای کلامی ، راهبردهای بینایی ، سرویس ساده فورهند تنیس روی میز