بررسی رابطه نشاط اجتماعی و سلامت روانی با گرایش به شرکت در فعالیت های اوقات فراغت در معلمان تربیت بدنی شهر کرمانشاه

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین نشاط اجتماعی و سلامت روانی با گرایش به شرکت در فعالیتهای اوقات فراغت در معلمان تربیت بدنی شهر کرمانشاه بود. این مطالعه به روش توصیفی-همبستگی و رگرسیون انجام شد. جامعه آماری شامل ۷۳۶ معلم تربیت بدنی بود که بر اساس جدول مورگان، ۲۵۴ نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد گردآوری و با آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که نشاط اجتماعی و سلامت روانی رابطه مثبتی با میزان مشارکت در فعالیتهای اوقات فراغت دارند. همبستگی مثبت و معناداری بین نشاط اجتماعی و سلامت روانی و سلامت روانی با میزان مشارکت در فعالیتهای اوقات فراغت مشاهده شد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که نشاط اجتماعی و سلامت روانی پیش بینی کننده های معناداری برای میزان مشارکت در اوقات فراغت هستند. این مدل ۵۶ درصد از واریانس میزان مشارکت را تبیین کرد. نتایج پژوهش نشان داد که تقویت نشاط اجتماعی و سلامت روانی می تواند موجب افزایش گرایش معلمان تربیت بدنی به فعالیتهای فراغتی شود. پیشنهاد می شود برنامه های ارتقای سلامت روان و نشاط اجتماعی در محیط های آموزشی اجرا گردد.

کلیدواژه ها:

نشاط اجتماعی ، سلامت روانی ، اوقات فراغت ، معلمان تربیت بدنی