مقایسه مولفه عمودی نیروی عکس العمل زمین در هنگام راه رفتن در پسران ۷ تا ۱۰ سال با و بدون زانوی پرانتزی

زانوی پرانتزی یک ناهنجاری شایع در کودکان است که تغییر راستای ساق پا در این افراد می تواند توزیع نیروها در مفاصل زانو و مچ پا را تحت تاثیر قرار دهد و نیروی عکس العمل زمین را هنگام راه رفتن تغییر دهد. با توجه به نقش نیروی عکس العمل زمین در پایداری و پیشروی در حین راه رفتن، این پژوهش با هدف مقایسه مولفه عمودی نیروی عکس العمل زمین در کودکان با و بدون زانوی پرانتزی انجام شد. در این مطالعه، ۲۰ کودک با زانوی پرانتزی و ۲۰ کودک بدون این ناهنجاری از بین دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی (۷ تا ۱۰ سال) به صورت تصادفی انتخاب شدند. از آزمودنی ها خواسته شد با سرعت مشخصی که توسط مترونوم تنظیم شده بود، راه بروند و از روی فورس پلیت عبور کنند تا نیروی عکس العمل زمین اندازه گیری شود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ و روش آماری تی مستقل تحلیل شدند. سطح معناداری ۰.۰۵ ≥ P در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که مولفه عمودی نیروی عکس العمل زمین در مرحله تماس پاشنه پا با زمین در گروه زانوی پرانتزی به طور معناداری بیشتر از گروه بدون زانوی پرانتزی بود (P > ۰.۰۵) همچنین در مرحله جدا شدن پنجه پا از زمین، این مولفه در گروه زانوی پرانتزی به طور معناداری کمتر از گروه بدون زانوی پرانتزی بود. اما در مرحله تماس کف پا با زمین تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (P < ۰.۰۵). این نتایج نشان می دهد که زانوی پرانتزی می تواند الگوی توزیع نیروی عکس العمل زمین را در مراحل مختلف راه رفتن تغییر دهد. افزایش نیرو در مرحله تماس پاشنه و کاهش آن در مرحله جدا شدن پنجه ممکن است به تغییرات مکانیکی ناشی از انحراف راستای ساق مرتبط باشد. این یافته ها می توانند برای طراحی برنامه های اصلاحی و توانبخشی موثر برای کودکان مبتلا به زانوی پرانتزی مفید باشند.

کلیدواژه ها:

زانوی پرانتزی ، مولفه عمودی نیروی عکس العمل زمین ، راه رفتن