ارزیابی مطلوبیت فضاهای سبز شهری برای ورزشهای همگانی در منطقه ۳ رشت و ارائه راهکارهای بهبود کیفیت آنها

ورزشهای همگانی معمولا به فعالیتهای ورزشی اطلاق می شود که جنبه تفریحی داشته و بدون توجه به نتیجه آن (برد و باخت) انجام شود. برای انجام این نوع از تعامل اجتماعی که در راستای سلامت اجتماعی طراحی می شود، نیاز به فضاهای اجتماعی مناسبی وجود دارد که زمینه ای حداقلی را برای انجام این فعالیت فراهم آورد. هدف پژوهش حاضر بر آن است که با استفاده از مشاهدات میدانی کمی و کیفی وضعیت فضاهای همگانی موجود در منطقه ۳ شهر رشت که در آنها ورزشهای همگانی رخ می دهد را شناسایی و بررسی کرده و در انتها راهکارهایی برای بهبود یا ایجاد تغییراتی در ساختار این گونه فضاها سطح محدوده ارائه دهد. وزن دهی به شاخصها نیز با استفاده از نظرات ۱۵ نفر از کارشناسان مدیریت شهری و با استفاده از روش AHP انجام شده و از نتایج به دست آمده این است که، امنیت اصلی ترین عامل در جذب است. حتی یک فضای بدون هیچ گونه امکانات در صورت داشتن حس امنیت و دید ناظر می تواند دارای جاذبه باشد. پس باید نگهبان در پارکها وجود داشته باشد و حیوانات خانگی نیز با رعایت کامل نکات ایمنی اجازه ورود داشته باشند. فعالیتهای ضد هنجارهای اجتماعی و مانع راحتی مانند تکدی گری، مصرف مواد مخدر و ... باید از فضا به دور باشد، سطل های زباله باید در همه نقاط یک فضا در دسترس باشند و از ریختن زباله جلوگیری شود. محصوریت سبز رنگ بسیار در جذب افراد و ایجاد روحیه مناسب برای ورزشهای همگانی تاثیر گذار است و محاصره توسط ساختمانها تاثیری بسیار بدی دارد. از راهبردها نیز می توان به گسترش مشارکت نهادهای عمومی و مردمی در توسعه ورزش همگانی و توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در ورزش همگانی با اقداماتی مثل ترویج نظام آماری فراگیر و فنآوری در آموزش اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

ورزش همگانی ، فضای همگانی ، منطقه ۳ شهر رشت