پیش بینی انگیزه مشارکت ورزشی براساس شایستگی حرکتی در نوجوانان شهر کرمان

شایستگی حرکتی، سطح عملکرد فرد در اجرای یک مهارت حرکتی می باشد که می تواند نقش مهمی در انگیزه افراد برای تداوم در فعالیت بدنی داشته باشد ،لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی انگیزه مشارکت ورزشی بر اساس شایستگی حرکتی در نوجوانان شهر کرمان بوده است. جامعه آماری تحقیق، شامل دانش آموزان هنرستانهای تربیت بدنی شهر کرمان بوده که بر اساس فرمول کوکران، ۲۵۰ دانش آموز سنین ۱۵-۱۸ سال به صورت تصادفی انتخاب گردیدند به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های شایستگی حرکتی (تیملر ۲۰۱۶ و انگیزه مشارکت ورزشی (گیل (۱۹۸۳) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی در سطح معنی داری ۰/۰۵>P با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادند بین شایستگی حرکتی و انگیزه مشارکت ورزشی رابطه مثبت و معناداری وجود داشته است ،همچنین شایستگی حرکتی ادراک شده تاثیر مثبت و معناداری بر انگیزه مشارکت ورزشی نوجوانان داشته است (۰/۰۵>P). علاوه براین، یافته ها نشان دادند که پسران نسبت به دختران نمرات بالاتری در شایستگی حرکتی و انگیزه مشارکت کسب نمودند اما پیش بینی انگیزه مشارکت ورزشی براساس شایستگی حرکتی در نوجوانان دختر بیشتر از پسران بوده است۰/۰۵>P) یافته ها حاکی از آن هستند که از طریق شایستگی حرکتی، می توان انگیزه مشارکت ورزشی را پیش بینی .کرد ،لذا با افزایش تجارب حرکتی نوجوانان موجبات بهبود شایستگی حرکتی در دانش آموزان ایجاد شده که همین امر باعث تداوم و استمرار در فعالیت بدنی گشته و مشارکت ورزشی را تسهیل می بخشد.

کلیدواژه ها:

انگیزه مشارکت ، ورزشی ، شایستگی حرکتی ، نوجوانان