شناسایی و رتبه بندی پیامدهای منفی برون سپاری اماکن ورزشی دولتی در کلانشهر اهواز

هدف چ پژوهش شناسایی پیامدهای منفی برون سپاری اماکن ورزشی در کلانشهر اهواز بود. روش پژوهش آمیخته و از لحاظ هدف کاربردی بود. فاز کیفی پژوهش با رویکرد دلفی و فاز کمی نیز به شیوه توصیفی- پیمایشی انجام گرفت. نمونه آماری بخش کیفی شامل ۲۴ نفر از صاحبنظران مدیریت، ورزشی مدیران اجرایی و اعضای کمیسیون ماده ۸۸ اداره کل ورزش و جوانان استان خوزستان بود که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی نیز نمونه آماری شامل کلیه روسا و نایب رییسان هیات های ورزشی خوزستان، اعضای کمیسیون ماده ۸۸ و کارشناسان ورزشی شاغل در اداره کل ورزش و جوانان خوزستان بود که به شیوه کل شمار مورد بررسی قرار گرفت (۱۹۲). برای شناسایی پیامدهای برون سپاری اماکن ورزشی از رویکرد دلفی استفاده شد که در دو دور انجام شد. پیامدهای شناسایی شده در قالب پرسشنامه بسته در اختیار نمونه آماری بخش کمی قرار گرفت. روایی صوری پرسشنامه توسط ۱۰ نفر از متخصصان ورزشی و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ که در تمام ابعاد بالای ۰٫۶ بود تایید شد. نتایج نشان داد پیامدهای منفی واگذاری اماکن ورزشی دولتی به بخش خصوصی در کلانشهر اهواز ۴۲ شاخص دارد که بر اساس نظر پنل خبرگان در چهار بعد مدیریتی، فرهنگی- اجتماعی، اقتصادی و حقوقی قانونی تقسیم بندی شدند نتایج رتبه بندی پیامدها نشان داد پیامدهای مدیریتی بالاترین اهمیت را داشته و بعد از آن به ترتیب پیامدهای اقتصادی فرهنگی – اجتماعی و حقوقی – قانونی قرار داشتند.

کلیدواژه ها:

اماکن ورزشی ، برون سپاری ، خصوصی سازی ، ورزش قهرمانی ، ورزش همگانی