فلسفه وجودی: انسان و دغدغه های هستی شناختی

اگرچه هستی شناسی به عنوان یک حوزە کلی به بودن هر چیزی می پردازد، اما ما در اینجا به هستی شناسی انسان ها می پردازیم (طبیعت و کارکرد بودن برای انسان ها). و ما به خصوص به هستی شناسی راهبر و راهبری می پردازیم (کارکرد و طبیعت بودن برای یک راهبر و عملکردهای راهبری موثر). آن بودنی که فرد در هنگام راهبر بودن هست، نگرش و دریافت ها، احساسات، تصور خالق، فکر کردن، برنامه ریزی، و در نتیجه عملکردهای او را در راهبری کردن شکل می دهد.از منظرهای مختلفی می توان به طبیعت و کارکرد انسان ها پرداخت – مثال از منظر روانشناسی، نظریە تکاملی، اقتصاد یا علم عصب شناسی. منظر روانشناختی از منظر کارکرد ذهن، طبیعت انسان را مورد بررسی قرار می دهد، منظر تکاملی از منظر حرکت تکاملی برای بقا و روابط جنسی، طبیعت انسان را مورد بررسی قرار می دهد، منظر عصب شناختی از منظر کارکرد مغز طبیعت انسان را بررسی می کند، و منظر اقتصادی از طریق تولید و مبادله طبیعت انسان را مورد بررسی قرار می دهد.هستی شناسی نیز صرفا منظر دیگری است که از طریق آن می توان طبیعت انسان را مورد بررسی قرار داد. اگرچه هستی شناسی از سایر منظره نیز بهره می گیرد، اما این منظر به بررسی طبیعت بودن برای انسان ها می پردازد. وقتی راهبر و راهبری از منظر هستی شناختی مورد بررسی و کاوش قرار می گیرد، انواعی از بودن که راهبر بودن را بنا می کنند و منجر به به عملکرد موثر راهبری می شوند مدنظر است.

کلیدواژه ها:

فلسفه وجودی ، انسان و دغدغه هستی شناختی ، طبیعت انسان ، نگرش و احساسات.