تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی دایره ای بر SIRT۱، PGC-۱α و درصد چربی در مردان چاق

مقدمه: چاقی و اضافه وزن، عمومی ترین بیماری متابولیک در جهان و عامل ایجادکننده یا تشدیدکننده بسیاری از بیماری هاست؛ که با کاهش کیفیت زندگی همراه است. PGC-۱α و SIRT۱ فاکتورهای مهمی هستند که در کنترل چاقی و اختلالات متابولیکی نقش مهمی دارند؛ به طوری که این دو شاخص باعث افزایش ظرفیت سیستم آنتی اکسیدانی شده تا تعادل بین التهاب و استرس اکسایشی با سیستم آنتی اکسیدانی بدن حفظ شود. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی دایره­ای بر سطوح سرمی SIRT۱، PGC-۱α و درصد چربی در مردان چاق بود.روش کار: در این مطالعه شبه تجربی ۲۲ مرد چاق به طور تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. برنامه ی تمرین مقاومتی شامل ۳ جلسه در هفته و به مدت هشت هفته با شدت تمرین بین ۶۰ تا ۸۰ درصد یک تکرار بیشینه بود. نمونه های خون سیاهرگی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای سنجش SIRT۱ و PGC-۱α استفاده شد. BMI، درصد چربی و وزن آزمودنی ها نیز قبل و بعد از مداخله تعیین شد. تحلیل داده ها توسط آزمون های تی مستقل و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ انجام شد.نتایج: میانگین سن گروه تمرین ۳/۲±۱/۳۶ و کنترل ۱/۳±۲/۳۵ بود. دو گروه ازلحاظ سطوح SIRT۱ و PGC-۱α، درصد چربی و وزن اختلاف معنی داری داشتند (۰۰۱/۰P<). هشت هفته تمرین مقاومتی دایره­ای موجب افزایش سطوح SIRT۱ (۰۰۱/۰P<) و PGC-۱α (۰۰۱/۰P<) و کاهش معنی دار درصد چربی و وزن (۰۰۱/۰P=) شد.نتیجه گیری: انجام تمرینات مقاومتی دایره ای می تواند باعث افزایش سطوح SIRT۱ و PGC-۱α و کاهش وزن و درصد چربی گردد.

کلیدواژه ها:

SIRT۱ ، PGC-۱α ، تمرین ورزشی ، چاقی