تاثیر آموزش همسالان بر پیشرفت تحصیلی و مهارت های اجتماعی

آموزش همسالان به عنوان یکی از رویکردهای نوین یادگیری مشارکتی، در سال های اخیر توجه گسترده ای در نظام های آموزشی به خود جلب کرده است. این روش با تکیه بر تعاملات مستقیم میان یادگیرندگان، امکان انتقال مفاهیم علمی و مهارت های اجتماعی را در بستر تجربه مشترک فراهم می کند و موجب افزایش درک عمیق تر، اعتمادبه نفس، و احساس مسئولیت در دانش آموزان و دانشجویان می شود. هدف این پژوهش، بررسی جامع تاثیر آموزش همسالان بر پیشرفت تحصیلی و توسعه مهارت های اجتماعی در محیط های آموزشی است. برای دستیابی به این هدف، ادبیات نظری مرتبط مرور شد و شواهد پژوهشی متعددی در حوزه های آموزش مدرسه ای و دانشگاهی تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که آموزش همسالان نه تنها موجب بهبود عملکرد تحصیلی از طریق تقویت یادگیری فعال، سازمان دهی مطالب و بازخورد متقابل می شود، بلکه در ارتقاء مهارت هایی همچون ارتباط موثر، همکاری گروهی، حل مسئله و همدلی نیز نقش برجسته ای دارد. با این حال، چالش هایی مانند تفاوت سطح علمی میان همسالان، کمبود مهارت های تدریس، محدودیت زمانی و مقاومت فرهنگی می تواند مانع موفقیت این رویکرد شود. بر اساس نتایج، پیشنهادهایی از جمله آموزش و توانمندسازی مربیان همسال، طراحی ساختار استاندارد و انعطاف پذیر، نظارت مستمر، استفاده از فناوری های نوین و فرهنگ سازی ارائه شده است. در مجموع، این مطالعه تاکید می کند که آموزش همسالان، در صورت برنامه ریزی و اجرا با کیفیت، می تواند به عنوان مکملی موثر برای روش های سنتی تدریس و عاملی کلیدی در پرورش یادگیرندگان فعال و توانمند به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آموزش همسالان ، پیشرفت تحصیلی ، مهارت های اجتماعی ، یادگیری مشارکتی ، تعاملات آموزشی