بررسی عملکرد دینامیکی شناور تندرو با هندسه ی اصلاح شده در دریای خزر با استفاده از روش تئوری نواری

در این مقاله از روش تئوری نواری مبتنی بر تکنیک کلوز-فیت برای شبیه سازی دینامیک شناور تندرو استفاده شده است. شبیه سازی دینامیکی حرکات کشتی در موج منظم برای دو شناور پروازی که نتایج دقیقی از آنها در دسترس بود انجام گرفت و نتایج بدست آمده از روش ارائه شده در این پژوهش از تطابق مناسبی با داده های موجود برخوردار بود. بر همین اساس، رفتار دینامیکی شناور تندرو مبنا (ESC) و شناور با دماغه ی اصلاح شده (AXE) در شرایط دریای نامنظم تحلیل شده و اثرات تغییرات دماغه در چندین حوزه مورد بررسی قرار گرفت. برای تحلیل رفتار دینامیکی این دو شناور، سه ارتفاع موج موثر ۵/۱، ۵/۳ و ۵/۵ متر در نظر گرفته شد. شتاب عمودی در محل عمود سینه در سرعت های مختلف کشتی و زوایای متفاوت امواج مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین حرکت مطلق در عمود سینه، احتمال وقوع کوبش کف در شرایط مختلف و برخی دیگر از عوامل موثر در دینامیک کشتی تحلیل شد. اضافه شدن فرم دماغه ی تبری شکل به این بدنه ی پروازی باعث افزایش شتاب ها و دامنه ی حرکات در حالت موج از مقابل شده است. در مقابل، شناور دماغه ی تبری شکل رفتار مناسب تری در زوایای دیگر برخورد با امواج دارد. همچنین، تغییر فرم دماغه باعث کاهش چشمگیر احتمال وقوع کوبش کف در همه ی سرعت ها، زوایا و ارتفاع های موج شده است. علاوه بر آن، استفاده از فرم جدید توانسته است در شرایط شدید دریا، در سرعت ۳۵ گره ی دریایی، مقدار مقاومت افزوده را ۱۴.۷ درصد نسبت به شناور اصلی کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

Strip theory method ، seakeeping ، high-speed craft ، Axe-bow ، روش تئوری نواری ، دریامانی ، شناور تندرو ، دماغه تبری شکل