ارزیابی راهبردهای کاهش پسماند و ارتقای بازیافت در مدیریت شهری

مدیریت پسماند شهری یکی از چالش های اساسی مدیریت های محلی در قرن بیست ویکم است. رشد جمعیت، تغییر سبک زندگی، افزایش مصرف و گسترش شهرنشینی، باعث افزایش تولید پسماند و فشار مضاعف بر زیرساخت های جمع آوری و بازیافت شده است. در این میان، ارتقای فرآیندهای بازیافت و کاهش تولید زباله از مهم ترین سیاست هایی هستند که می توانند اثرات زیست محیطی را کاهش داده و به اقتصاد شهری کمک کنند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی راهبردهای موثر در کاهش پسماند و بهبود بازیافت، با رویکردی تحلیلی-توصیفی انجام شده است. داده ها بر اساس بررسی اسناد، تحلیل کارشناسی و مدل سازی مفهومی گردآوری و تحلیل شده اند. نتایج نشان می دهد که موفقیت در این حوزه نیازمند اقداماتی هماهنگ در چهار بعد اصلی است: مدیریتی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی. آموزش و فرهنگ سازی عمومی، استفاده از فناوری های نوین تفکیک، ایجاد بازار برای محصولات بازیافتی و تدوین سیاست های حمایتی، از عوامل کلیدی در تحقق اهداف محسوب می شوند. همچنین، الگوگیری از اقتصاد چرخشی و اجرای طرح های پایلوت محلی می تواند به پایداری سیستم کمک کند. یافته ها بیانگر آن است که نگاه تک بعدی در مدیریت پسماند منجر به ناکارآمدی خواهد شد و تنها با اتخاذ رویکردی یکپارچه و مشارکتی میان شهرداری ها، بخش خصوصی و شهروندان می توان به اهداف کاهش پسماند و ارتقای بازیافت دست یافت.

کلیدواژه ها:

مدیریت پسماند ، بازیافت شهری ، کاهش زباله ، اقتصاد چرخشی ، پایداری زیست محیطی.