تجلی مهارت های نگارشی در قلمرو دروس دیگر: تحلیلی بر کاربرد نگارش در ریاضی، علوم و مطالعات اجتماعی

این مقاله با هدف بررسی و تحلیل نقش بنیادین مهارت های نگارشی در فرآیند یادگیری و ارزیابی دروس غیرزبانی مانند ریاضی، علوم تجربی و مطالعات اجتماعی تدوین شده است. به طور سنتی، آموزش نگارش به درس «املا و انشا» محدود شده و کاربرد آن به عنوان یک ابزار شناختی و تحلیلی در سایر حوزه های درسی مغفول مانده است. این پژوهش با استفاده از روش شناسی مروری و توصیفی-تحلیلی، به بررسی این مسئله می پردازد که چگونه توانایی هایی نظیر سازماندهی متن، استدلال ورزی، توصیف دقیق و تحلیل مفاهیم از طریق نوشتن، به تعمیق درک دانش آموزان در این دروس کمک می کند. یافته ها نشان می دهد که نگارش در ریاضیات به توضیح فرآیند حل مسئله و اثبات قضایا، در علوم به تدوین گزارش های آزمایشگاهی و تشریح پدیده ها، و در مطالعات اجتماعی به تحلیل رویدادهای تاریخی و دفاع از دیدگاه ها یاری می رساند. در نهایت، این مقاله نتیجه گیری می کند که ادغام راهبردهای «نگارش برای یادگیری» در تمامی دروس، نه تنها به تقویت سواد نوشتاری دانش آموزان منجر می شود، بلکه به عنوان یک استراتژی آموزشی کلیدی، تفکر انتقادی و درک مفهومی عمیق را در سراسر برنامه درسی ترویج می دهد. این مقاله با ارائه پیشنهادهای کاربردی برای معلمان، برنامه ریزان درسی و سیاست گذاران آموزشی به پایان می رسد.