واکاوی مفهوم راهبرد تحقیق موردکاوی کیفی در پژوهش های علوم اجتماعی

روش موردکاوی به عنوان یکی از راهبردهای کلیدی تحقیق، در علوم اجتماعی و سایر حوزه ها به دلیل انعطاف پذیری و توانایی تحلیل عمیق پدیده ها مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی جامع مفهوم، کارکردها و نحله های روش موردکاوی انجام شده است. برای این منظور، از روش آمیخته شامل موردکاوی و تحلیل محتوای کیفی عرفی استفاده شده است و مفاهیم مرتبط از طریق مرور سیستماتیک منابع معتبر استخراج و طبقه بندی شدند. یافته های پژوهش نشان داد که روش موردکاوی به دلیل ویژگی هایی نظیر خلاقیت، قدرت بررسی در زمینه واقعی و جامع نگری، ابزاری ارزشمند برای تحلیل مسائل پیچیده است. همچنین، کارکردهای این روش شامل تسهیل آموزش، افزایش یادگیری، حل مسائل کسب وکارها و کاوش و توصیف پدیده های پیچیده است. نحله های فلسفی این روش، از اثبات گرایی یین تا سازنده گرایی مریام و استیک، چارچوب های متنوعی را برای طراحی و اجرای تحقیقات فراهم می کند. با وجود مزایای متعدد، چالش هایی نظیر دشواری تثلیث داده ها و نیاز به منابع متنوع نیز شناسایی شد. این پژوهش ضمن تاکید بر اهمیت روش موردکاوی، پیشنهادهایی برای استفاده از این روش در تحقیقات آینده و توسعه آن در حوزه های جدید ارائه کرده است.

کلیدواژه ها:

موردکاوی ، روش تحقیق ، علوم اجتماعی ، مرور روایتی ، تحلیل محتوای کیفی