کاربرد هوش مصنوعی در بهینه سازی فرآیند طراحی معماری پایدار در محیط های یادگیری

با گسترش فناوری های نوین و ضرورت توجه به پایداری محیطی، طراحی معماری فضاهای آموزشی با رویکردی هوشمندانه و پایدار به یکی از دغدغه های اصلی معماران و برنامه ریزان آموزشی تبدیل شده است. این مقاله به بررسی نقش و کاربرد هوش مصنوعی در بهینه سازی فرآیند طراحی معماری پایدار در محیط های یادگیری می پردازد. ابتدا مفاهیم بنیادین معماری پایدار و اصول طراحی آموزشی مورد تحلیل قرار گرفته و سپس ظرفیت های هوش مصنوعی در مدل سازی انرژی، تحلیل رفتار کاربران، بهینه سازی مصرف منابع، و شبیه سازی شرایط محیطی بررسی می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که استفاده از الگوریتم های یادگیری ماشین، شبکه های عصبی و سیستم های خبره می تواند منجر به طراحی فضاهایی شود که هم راستا با اهداف آموزشی، نیازهای زیست محیطی و بهره وری انرژی باشند. در پایان، پیشنهادهایی برای تلفیق موثر هوش مصنوعی با فرآیند طراحی معماری در مراکز آموزشی ارائه شده است که می تواند مسیر تحول در ساخت فضاهای یادگیری پایدار را هموار سازد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، معماری پایدار ، محیط آموزشی ، طراحی مولد ، بهینه سازی انرژی