مروری بر تحول نقش نهاد مدرسه در عصر فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی

عصر حاضر با پیشرفت های چشمگیر در فناوری هوش مصنوعی (AI)، دستخوش تحولات بنیادین در تمامی حوزه های زندگی بشر شده است و نهاد آموزش و پرورش از این قاعده مستثنی نیست. این پژوهش مروری، با هدف بررسی و تحلیل دگرگونی های نقش مدرسه در مواجهه با فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی انجام شده است. هوش مصنوعی با قابلیت های بی نظیر خود در شخصی سازی یادگیری، ارائه بازخوردهای فوری و دقیق، و اتوماسیون وظایف تکراری، پتانسیل بالایی برای تغییر ماهیت فرآیندهای آموزشی دارد. با این حال، پذیرش و استفاده از این فناوری ها چالش هایی را نیز به همراه دارد، از جمله مسائل مربوط به اخلاق، حریم خصوصی، نابرابری دیجیتال، و نیاز به بازآموزی معلمان. در این مقاله، ابتدا به بررسی مفاهیم و مبانی نظری هوش مصنوعی و کاربردهای آن در آموزش پرداخته می شود. سپس، با استناد به پژوهش های پیشین، نقش های جدیدی که مدرسه در این عصر ایفا می کند، از جمله تسهیل گر نوآوری، پرورش دهنده مهارت های قرن بیست ویکم، و فضای امن برای تعامل انسان-هوش مصنوعی، مورد تحلیل قرار می گیرد. در نهایت، با جمع بندی یافته ها، پیشنهادات کاربردی برای سیاست گذاران و دست اندرکاران نظام آموزشی ارائه می شود تا بتوانند به شکلی موثر و مسئولانه از فرصت های هوش مصنوعی بهره برداری کرده و بر چالش های آن فائق آیند. این پژوهش نشان می دهد که نهاد مدرسه در عصر هوش مصنوعی دیگر تنها انتقال دهنده دانش نیست، بلکه باید به فضایی برای پرورش تفکر انتقادی، خلاقیت، و مهارت های اجتماعی-عاطفی تبدیل شود که در مواجهه با دنیای پیچیده آینده، ضروری هستند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش ، مدرسه ، تحول دیجیتال ، یادگیری شخصی سازی شده