تاثیر آموزش مبتنی بر فناوری در کاهش افت تحصیلی

در دهه های اخیر، آموزش مبتنی بر فناوری به عنوان یکی از راهکارهای نوین در نظام های آموزشی مطرح شده است که هدف آن ارتقای کیفیت یادگیری، افزایش مشارکت دانش آموزان و کاهش افت تحصیلی است. افت تحصیلی به عنوان یکی از چالش های اساسی در آموزش عمومی، پیامدهایی چون کاهش انگیزه، ترک تحصیل، و ضعف در مهارت های پایه را به همراه دارد. آموزش مبتنی بر فناوری با بهره گیری از ابزارهایی مانند نرم افزارهای آموزشی، پلتفرم های یادگیری آنلاین، واقعیت مجازی، و هوش مصنوعی، امکان یادگیری شخصی سازی شده، تعاملی و انعطاف پذیر را فراهم می سازد. این نوع آموزش با فراهم سازی بازخوردهای فوری، منابع چندرسانه ای و فرصت های یادگیری مستقل، موجب افزایش خودکارآمدی، انگیزش تحصیلی و درک مفاهیم در دانش آموزان می شود. همچنین، فناوری های آموزشی با کاهش فاصله های جغرافیایی، حمایت از دانش آموزان با نیازهای ویژه، و ارتقای عدالت آموزشی، نقش مهمی در کاهش نابرابری های تحصیلی ایفا می کنند. با وجود چالش هایی مانند شکاف دیجیتال، وابستگی بیش از حد به فناوری و نیاز به آموزش معلمان، شواهد پژوهشی نشان می دهند که آموزش مبتنی بر فناوری در صورت طراحی و اجرای صحیح، می تواند به عنوان ابزاری موثر در کاهش افت تحصیلی مورد استفاده قرار گیرد. این مقاله با هدف بررسی تجربی و نظری تاثیر آموزش مبتنی بر فناوری بر کاهش افت تحصیلی، به تحلیل یافته های پژوهشی، چالش های اجرایی و راهکارهای عملی در این حوزه می پردازد.