توسعه و ارزیابی سیستم های آبیاری مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر (خورشیدی، بادی) در مناطق دورافتاده و کم آب

تبدیل سطوح طبیعی و نیمه طبیعی به سطوح غیرقابل نفوذ و مناطق ساخته شده به طور چشمگیری تعادل انرژی سطح را تغییر داده است و در نتیجه دمای هوا و سطح بالاتر در مناطق شهری نسبت به در مناطق روستایی اطراف افزایش یافته است؛ که به عنوان جزیره گرمای شهری شناخته می شود. این پدیده، شهودترین نمود تغییر اقلیم در شهرها است که تهدیدی جدی برای جوامع محسوب شده و از دیگر خطرات اقلیمی متمایز تر است. علت اصلی جزایر گرمایی شهری تغییر چیدمان زمین در پی توسعه شهری است که با تغییر و تبدیل سطوح سبز و اکولوژیک به سطوح بتنی و غیرقابل نقوذ، موجب افزایش جذب تابش خورشید و در نتیجه افزایش دما در مناطق شهری می شود. جزیره گرمایی اثر جدی در بالا بردن مصرف انرژی در شهرها، افزایش دما، آلودگی هوا و تاثیر منفی در آسایش و سلامت شهروندان دارد. از همین رو، یکی از تهدیدآمیزترین مخاطرات قرن حاضر محسوب می شود. به طوری که توجهات روز افزونی را در جوامع علمی به خود جلب کرده است و محققان بسیاری در سال های اخیر به شناخت و مطالعه این پدیده روی آورده اند. همان طور که شهرها عامل اصلی بروز چنین پدیده ای می باشند، راه حل مسئله نیز در آن ها نهفته است. هرچه شهرها بهتر برنامه ریزی شوند و اقدامات مطلوبی جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در آن ها صورت گیرد، پایداری و تاب آوری آن ها افزایش می یابد. به طور کلی، سازگاری و کاهش به عنوان دو راهکار اصلی در مواجهه با این پدیده محسوب می شوند که راهکار کاهشی بیشتر از راهبرد دیگر مورد توجه بوده است. راهبردهای کاهشی، به مسائل مربوط به محرک های تغییرات اقلیمی می پردازد و به عنوان «مداخله انسانی برای کاهش استفاده از منابع یا کاهش انتشار گازهای گلخانه ای» تعریف شده است. در میان طیف گسترده ای از راهکارهای کاهشی، گسترش فضاهای سبز شهری و سطوح سبز، کارآمدترین راهبردی است که در کاهش دمای شهرها و اثرات UHI موثر می باشد. فضاهای سبز شهری با تعدیل دمای هوا، نقش موثری در کاهش اثرات جزایر حرارتی در شهرها داشته و بیشتر از هر راهکار دیگری می تواند برای شهرها مفید باشد. این مقاله بصورت توصیفی ، تحلیلی به سیستم های آبیاری مبتنی بر انرژی های تجدید پذیر میپردازد .

کلیدواژه ها:

آبیاری ، سیستم های هیبریدی خورشیدی ، سیستم های کنترلی ، انرژی خورشیدی