بررسی تاثیر کیفیت رابطه عاطفی و آموزشی بین معلم و دانش آموز بر انگیزه یادگیری

کیفیت رابطه عاطفی و آموزشی میان معلم و دانش آموز به عنوان یکی از عوامل کلیدی در ایجاد انگیزه یادگیری و بهبود فرآیند آموزش مطرح است. این رابطه فراتر از انتقال دانش صرف، شامل جنبه های عاطفی، روانی و اجتماعی می شود که می تواند نقش موثری در تقویت علاقه، تعهد و پشتکار دانش آموزان داشته باشد. شناخت بهتر این ارتباط می تواند راهکارهای کاربردی برای بهبود محیط های آموزشی و ارتقای عملکرد تحصیلی دانش آموزان ارائه دهد. کیفیت رابطه آموزشی که شامل شیوه های تدریس، ارائه بازخورد و تعامل موثر در کلاس است، به عنوان عامل تقویت کننده انگیزه یادگیری شناخته شده است. ترکیب این دو جنبه، محیطی مثبت و انگیزه بخش ایجاد می کند که زمینه ساز یادگیری عمیق و مستمر خواهد بود. رابطه مثبت و حمایتگرانه معلم و دانش آموز علاوه بر افزایش انگیزه، تاثیر مستقیمی بر عملکرد تحصیلی و مشارکت فعال در فرایند یادگیری دارد. همچنین، تفاوت های فردی و فرهنگی دانش آموزان نقش مهمی در شکل گیری این رابطه و تاثیرگذاری آن بر انگیزه یادگیری ایفا می کند. به همین دلیل، توجه به ابعاد عاطفی و آموزشی این رابطه از طریق آموزش مهارت های ارتباطی و عاطفی به معلمان و ایجاد محیط های یادگیری حمایتگر، از ضرورت های نظام آموزشی معاصر به شمار می رود. بنابراین، بررسی و ارتقای کیفیت رابطه معلم و دانش آموز یکی از الزامات حیاتی توسعه آموزش و پرورش است.

کلیدواژه ها:

رابطه عاطفی ، آموزشی ، معلم ، دانش آموز ، انگیزه یادگیری