بررسی تاثیر کمبود امکانات در مدارس حاشیه شهر بر انگیزش دانش آموزان برای انجام فعالیت های عملی در درس کار و فناوری

کمبود امکانات آموزشی در مدارس حاشیه شهر، یکی از چالش های جدی نظام آموزشی است که می تواند تاثیر مستقیم بر کیفیت یادگیری و انگیزش دانش آموزان داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی اثرات کمبود تجهیزات و امکانات کارگاهی بر میزان مشارکت و انگیزه دانش آموزان در درس کاروفناوری انجام شده است. روش تحقیق توصیفی–پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه هشتم و نهم مدارس حاشیه ای یک شهرستان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ است. داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته با ۱۳ سوال بسته و یک سوال باز جمع آوری شد. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ ۰/۸۵ تایید شد. نتایج نشان داد کمبود تجهیزات کارگاهی، نبود فضای مناسب برای فعالیت های عملی و استفاده محدود از روش های نوین تدریس، به کاهش علاقه و مشارکت دانش آموزان منجر می شود. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی نشان داد که ۶۵٪ از دانش آموزان علاقه کمی به فعالیت های عملی دارند و ۷۲٪ مشکلات تامین وسایل را یکی از موانع اصلی می دانند. در پایان، راهکارهایی همچون استفاده از وسایل ساده و دورریز، برگزاری کارگاه های کم هزینه، و ارتباط فعالیت های عملی با زندگی روزمره پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

کمبود امکانات ، مدارس حاشیه شهر ، انگیزش تحصیلی ، کاروفناوری ، فعالیت عملی