مدارس هوشمند :تحولی در آموزش و پرورش با هوش مصنوعی

این مقاله به بررسی تحول نظام آموزشی از طریق پارادایم مدارس هوشمند و نقش محوری هوش مصنوعی (AI) در این فرآیند می پردازد. با تبیین محدودیت های آموزش سنتی، مقاله به تعریف اکوسیستم مدرسه هوشمند به عنوان یک محیط یادگیری پویا، داده محور و شخصی سازی شده می پردازد. کاربردهای کلیدی هوش مصنوعی از جمله پلتفرم های یادگیری تطبیقی، سیستم های تدریس هوشمند، ارزیابی خودکار و تحلیل داده های یادگیری به تفصیل شرح داده شده اند. تمرکز اصلی این نوشتار بر مطالعه موردی ایران است؛ جایی که طرح ملی هوشمندسازی مدارس با وجود پیشرفت ها، با چالش های جدی زیرساختی، محتوایی، انسانی و سیاستی روبروست. با استناد به پژوهش های داخلی، موانعی نظیر شکاف دیجیتال، کمبود محتوای بومی، نیاز به آموزش معلمان و دغدغه های حریم خصوصی تحلیل می شوند. در نهایت، مقاله چشم انداز آینده را ترسیم می کند که در آن نقش معلم به "معمار یادگیری" و نقش دانش آموز به "یادگیرنده خودراهبر" تغییر می یابد و بر ضرورت یک هم زیستی اخلاقی و انسان محور میان هوش انسانی و مصنوعی برای پرورش نسل آینده تاکید می شود.

کلیدواژه ها:

مدارس هوشمند ، هوش مصنوعی ، آموزش و پرورش ، یادگیری شخصی سازی شده ، فناوری آموزشی ، چالش های هوشمندسازی ، نظام آموزشی ایران ، تحلیل داده های یادگیری.