روش های نوین ارزیابی و سنجش یادگیری دانش آموزان

هدف این مقاله بررسی جامع روش های نوین ارزیابی و سنجش یادگیری دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش است. با توجه به تحولات اخیر در روانشناسی تربیتی و فناوری، پارادایم ارزیابی از رویکردهای صرفا کمی و حفظ محور به سمت رویکردهای کیفی، جامع و فرآیند محور تغییر یافته است. این مقاله ضمن تبیین ویژگی های ارزیابی نوین (شامل مستمر، پویا، معتبر، متنوع، بازخورد محور، مشارکتی، متناسب با اهداف و شفاف بودن)، به دسته بندی و تشریح انواع روش های نوین ارزیابی می پردازد. روش های ارزیابی عملکردی (مانند پوشه کار، پروژه ها، ارائه شفاهی، شبیه سازی)، ارزیابی خودتنظیمی و فراشناختی (شامل خودارزیابی، همتاسنجی، پرسشنامه های فراشناختی)، ارزیابی مبتنی بر مشاهده (مانند چک لیست ها، رویدادنگاری)، ارزیابی با استفاده از فناوری (از جمله آزمون های تطبیقی کامپیوتری، بازی وارسازی، تحلیل داده های یادگیری، واقعیت مجازی و افزوده) و ارزیابی مبتنی بر شواهد و ملاک (مانند روبریک ها و نقشه های مفهومی) به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین، ارزیابی تشخیصی به عنوان رویکردی مهم برای شناسایی نیازهای یادگیری دانش آموزان معرفی شده است. در ادامه، چالش های اصلی اجرای این روش ها، از جمله نیاز به آموزش معلمان، مقاومت در برابر تغییر، زمان بر بودن، نیاز به منابع و زیرساخت، مسائل اعتبار و روایی، عدالت و برابری، مدیریت داده ها و تغییر نگرش والدین، مورد بحث قرار گرفته اند. این مقاله با تاکید بر لزوم پذیرش و به کارگیری هوشمندانه روش های نوین ارزیابی برای تقویت یادگیری عمیق و پرورش مهارت های قرن بیست و یکم نتیجه گیری می شود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی نوین ، سنجش یادگیری ، ارزیابی عملکردی ، ارزیابی تکوینی ، پوشه کار ، پروژه ها ، خودارزیابی ، همتاسنجی ، فناوری در ارزیابی ، تحلیل داده های یادگیری ، روبریک ، ارزیابی تشخیصی ، آموزش و پرورش.