اقدام پژوهی: چگونه توانستم با طراحی برنامه های فرهنگی-هنری، روحیه همکاری و همدلی دانش آموزان را تقویت کنم؟

این اقدام پژوهی با هدف بررسی و بهبود روحیه همکاری و همدلی در میان دانش آموزان، از طریق طراحی و اجرای برنامه های فرهنگی–هنری در مدرسه، انجام شده است. در آغاز پژوهش، مشاهدات میدانی و بررسی رفتارهای دانش آموزان نشان داد که گرچه تعاملات اجتماعی در کلاس و محیط مدرسه وجود داشت، اما عمق روابط مبتنی بر همکاری، همدلی و مسئولیت پذیری گروهی کم رنگ بود. بسیاری از دانش آموزان تمایل داشتند بیشتر به فعالیت های فردی بپردازند و در زمان انجام کارهای گروهی، برخی از آن ها مشارکت اندکی داشتند یا درگیر اختلاف نظر می شدند.برای رفع این مشکل، مجموعه ای از برنامه های فرهنگی–هنری مانند تئاتر مدرسه ای، مسابقات هنری گروهی، کارگاه های نقاشی مشترک، برگزاری جشنواره فیلم کوتاه دانش آموزی، و فعالیت های مناسبتی با محوریت کمک به دیگران طراحی و اجرا شد. این برنامه ها با رویکرد مشارکتی و تقسیم مسئولیت میان اعضای گروه، فرصتی برای تمرین همکاری عملی، درک احساسات دیگران و تقویت همبستگی فراهم آورد.داده های جمع آوری شده از طریق مشاهده، مصاحبه با دانش آموزان و معلمان، و پرسشنامه های سنجش همکاری و همدلی، نشان داد که پس از اجرای برنامه ها، شاخص های همکاری و همدلی به طور محسوسی افزایش یافت. دانش آموزان با انگیزه بیشتری در کارهای گروهی شرکت می کردند، اختلاف ها با گفت وگو حل می شد، و فضای صمیمانه تری در مدرسه شکل گرفت.این پژوهش نتیجه می گیرد که استفاده هدفمند از برنامه های فرهنگی–هنری می تواند به عنوان ابزاری موثر در تقویت روحیه همکاری و همدلی دانش آموزان عمل کند و در کنار اهداف آموزشی، رشد اجتماعی و عاطفی آن ها را نیز بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، همکاری ، همدلی ، برنامه های فرهنگی–هنری ، فعالیت گروهی ، رشد اجتماعی ، تعامل مثبت ، مدرسه.