نقش سیستم های هوشمند در تحول نظام ارزشیابی تحصیلی در آموزش و پرورش

هدف از این مقاله علمی-ترویجی، بررسی نقش سیستم های هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی در تحول نظام ارزشیابی تحصیلی در آموزش و پرورش است. با پیشرفت روزافزون فناوری و ظهور هوش مصنوعی، نظام های آموزشی با چالش ها و فرصت های جدیدی در زمینه ارزشیابی روبرو هستند. این تحقیق بر آن است تا نشان دهد که چگونه استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی می تواند به سمت یک ارزشیابی دقیق تر، شخصی سازی شده و جامع تر حرکت کند. این سیستم ها قادرند به جای اتکا به روش های سنتی و یک سان سازی شده، عملکرد هر دانش آموز را به صورت فردی مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند، نقاط قوت و ضعف او را شناسایی کرده و بازخوردهای فوری و سازنده ارائه دهند. همچنین، هوش مصنوعی می تواند در کاهش بار کاری معلمان در فرآیند تصحیح و نمره دهی، تحلیل داده های آموزشی در مقیاس بزرگ و ارائه الگوهای یادگیری بهینه نقش موثری ایفا کند. در این مقاله، ابتدا به تعریف هوش مصنوعی و کاربردهای آن در آموزش و پرورش پرداخته می شود، سپس به تشریح وضعیت فعلی نظام های ارزشیابی و نقد و بررسی نقاط ضعف آن ها می پردازیم. در ادامه، مکانیزم های استفاده از هوش مصنوعی برای بهبود این نظام ها، از جمله ارزشیابی تکوینی، ارزشیابی تشخیصی، ارزشیابی پایانی و ارزشیابی مبتنی بر شایستگی، مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. همچنین، چالش های اخلاقی، فنی و اجتماعی مرتبط با به کارگیری هوش مصنوعی در ارزشیابی، مانند مسائل مربوط به حریم خصوصی، تعصب الگوریتمی و تربیت نیروی انسانی متخصص، مورد توجه قرار خواهد گرفت. نتایج نشان می دهد که هوش مصنوعی توانایی بالایی در ایجاد انقلابی در نظام ارزشیابی دارد، به شرطی که به طور هوشمندانه، اخلاقی و مسئولانه مورد استفاده قرار گیرد. این فناوری می تواند به ارتقاء کیفیت آموزش، افزایش انگیزه دانش آموزان و تقویت عدالت آموزشی منجر شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، ارزشیابی تحصیلی ، آموزش و پرورش ، یادگیری شخصی سازی شده ، تحول دیجیتال