هوش مصنوعی و یادگیری تعاملی در آموزش

با پیشرفت فناوری های نوین، به ویژه هوش مصنوعی، عرصه آموزش دستخوش تغییرات بنیادین شده است. یادگیری تعاملی مبتنی بر هوش مصنوعی به عنوان یکی از نوآوری های برجسته، قابلیت ارتقای کیفیت آموزش و افزایش مشارکت دانش آموزان را داراست. این پژوهش با هدف بررسی نقش هوش مصنوعی در یادگیری تعاملی و تاثیر آن بر فرآیندهای یاددهی-یادگیری انجام شده است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و داده ها از منابع کتابخانه ای، مقالات علمی و پایگاه های معتبر جمع آوری گردیده است. یافته ها نشان می دهد که به کارگیری هوش مصنوعی در آموزش تعاملی، موجب بهبود کیفیت آموزش، افزایش انگیزه یادگیری و تسهیل دسترسی به آموزش های شخصی سازی شده می شود. همچنین هوش مصنوعی امکان تحلیل دقیق تر عملکرد یادگیرندگان و ارائه بازخوردهای هدفمند را فراهم می آورد. از طرفی چالش هایی همچون نگرانی های اخلاقی، نیاز به زیرساخت های فنی و آموزش معلمان نیز مطرح است. در نهایت پیشنهاد می شود برای بهره گیری بهینه از این فناوری، زیرساخت های آموزشی توسعه یافته و آموزش های لازم به معلمان و مدیران ارائه شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری تعاملی ، آموزش هوشمند ، فناوری آموزشی ، یادگیری شخصی سازی شده ، بازخورد هوشمند