نقش معلمان در تولید دانش بومی آموزشی/

در عصر جهانی شدن، حفظ و ترویج دانش بومی، که ریشه در تجربیات، سنت ها و ارزش های فرهنگی جوامع دارد، از اهمیت فزاینده ای برخوردار است. نظام های آموزشی رسمی، غالبا تحت تاثیر الگوهای وارداتی، از ظرفیت های بی بدیل دانش بومی غافل مانده اند که این امر به بیگانگی فرهنگی و کاهش اثربخشی آموزش منجر شده است. این مقاله به بررسی عمیق نقش محوری معلمان در شناسایی، تولید، حفظ و اشاعه دانش بومی آموزشی می پردازد. معلمان نه تنها مصرف کنندگان دانش، بلکه تولیدکنندگان فعال آن هستند و می توانند به عنوان محققان و مستندسازان دانش محلی، توسعه دهندگان و بومی سازان برنامه درسی، نوآوران آموزشی و تسهیل گران یادگیری بومی، واسطه های فرهنگی و حافظان میراث، مشارکت دهندگان جامعه و همکاران، حامیان برابری آموزشی، متخصصان بازتابنده و توسعه دهندگان حرفه ای، تسهیل گران آگاهی انتقادی و نوآوران در ارزیابی عمل کنند. چالش هایی نظیر مقاومت نظام های متمرکز و کمبود منابع، در کنار عوامل توانمندساز مانند حمایت سیاست گذاران و مشارکت جامعه، مورد بحث قرار می گیرند. در نهایت، این نوشتار بر لزوم توانمندسازی و حمایت همه جانبه از معلمان برای ایجاد نظام های آموزشی عادلانه تر، مرتبط تر و پایدارتر تاکید می کند که به تربیت نسلی با هویت فرهنگی قوی و توانمند در حل مسائل بومی و جهانی منجر شود.

کلیدواژه ها:

دانش بومی ، آموزش ، معلمان ، بومی سازی ، برنامه درسی ، هویت فرهنگی ، پداگوژی بومی ، ایران.