نقش نشاط و انگیزه سازی در آموزش در افزایش مشارکت دانش آموزان//

آموزش و پرورش، ستون فقرات توسعه هر جامعه ای است و کیفیت آن به طور مستقیم بر آینده نسل ها تاثیر می گذارد. در دهه های اخیر، توجه فزاینده ای به عوامل روانشناختی و انگیزشی در فرآیند یادگیری معطوف شده است. این مقاله به بررسی عمیق نقش نشاط و انگیزه سازی در محیط های آموزشی می پردازد و نشان می دهد که چگونه این دو عامل می توانند به طور چشمگیری مشارکت فعال دانش آموزان را افزایش دهند. با مروری بر مبانی نظری روانشناسی تربیتی، از جمله نظریه های خودتعیین گری، انتظار-ارزش، و جریان، استدلال می شود که محیط های یادگیری که بر شادی، کنجکاوی و خودکارآمدی تاکید دارند، نه تنها به یادگیری عمیق تر منجر می شوند بلکه حس تعلق و مسئولیت پذیری را در دانش آموزان تقویت می کنند. این مقاله همچنین به راهکارهای عملی برای ایجاد چنین محیط هایی، از جمله طراحی برنامه درسی جذاب، استفاده از روش های تدریس فعال، ایجاد روابط مثبت معلم-دانش آموز، و توجه به تفاوت های فردی می پردازد. در نهایت، با تکیه بر یافته های پژوهش های داخلی و بین المللی، تاکید می شود که سرمایه گذاری بر نشاط و انگیزه دانش آموزان، سرمایه گذاری بر آینده ای روشن تر برای آموزش و پرورش و جامعه است.

کلیدواژه ها:

: نشاط ، انگیزه ، مشارکت دانش آموزان ، آموزش و پرورش ، یادگیری فعال ، روانشناسی تربیتی.