از کلاس سنتی تا کلاس خلاق: آموزش خلاقیت به عنوان راهبردی برای ارتقاء یادگیری معنادار، حل مسئله و اعتماد به نفس در دانش آموزان»

خلاقیت جنبه ای بنیادین در رشد کودک داشته و برای موفقیت در دنیایی که به طور فزاینده ای پیچیده می شود، ضروری است. ادوارد دوبونو (۱۹۳۳-۲۰۲۱)، پزشک، روانشناس و نویسنده ی مشهور مالتی، از پیشگامان طرفدار آموزش خلاقیت به کودکان بود. او در تمامی کارهایش برروی این نکته تاکید داشت که خلاقیت یک ویژگی ذاتی نیست، بلکه مهارتی است که می توان آن را از طریق روش ها و تمرین های ساختاریافته پرورش داد. مفاهیم تاثیرگذار دوبونو، مانند تفکر جانبی و تکنیک "شش کلاه تفکر"، برای بهبود توانایی های حل مسئله و تصمیم گیری طراحی شده اند و دلیلی قانع کننده برای ادغام خلاقیت در برنامه های درسی ارائه می دهند. دوبونو استدلال می کرد که پرورش خلاقیت در کودکان نه تنها عملکرد تحصیلی آنها را بهبود می بخشد، بلکه رشد عاطفی و اجتماعی آنها را نیز ارتقا می دهد. او معتقد بود که تفکر خلاق، دانش آموزان را قادر می سازد تا با دیدگاه های نوآورانه به چالش ها نزدیک شوند و در نهایت منجر به بهبود مهارت های تفکر انتقادی و ارتباطی شود. ابتکارات آموزشی او، به ویژه برنامه تفکر CORT و کتاب "به فرزند خود چگونه فکر کردن را بیاموزید"، از راهبردهای عملی است که مربیان می توانند برای پرورش مهارت های خلاقانه در یادگیرندگان جوان اجرا کنند، آنها می توانند با بکارگیری از این نکته ها در مسیر آموزش های خویش از تفکر خلاقانه ی کودکان حمایت کنند و بهره گیری از این متدها مزایای بلندمدت آموزش خلاق را نشان می دهند.[۱][۲]علی رغم اهمیت شناخته شده ی خلاقیت، همچنان چالش های متعددی در آموزش موثر آن خصوصا در مدارس وجود دارد.چارچوب های آموزشی سنتی حاکم بر مدارس که اغلب حفظ طوطی وار را بر تفکر نوآورانه ترجیح می دهند و در کنار آن بسیاری از مربیان ممکن است ابزارها و آموزش های لازم برای تشویق خلاقیت در کلاس درس را نداشته باشند. علاوه بر این، فشارهای ناشی از آزمون های استاندارد می تواند بیان خلاقانه را سرکوب کند، زیرا دانش آموزان ممکن است هنگام بررسی ایده های غیرمتعارف از شکست یا تمسخر بترسند.[۳][۴]روش های ادوارد دوبونو راهی را برای پرداختن به این چالش ها فراهم می کند و فرهنگی از خلاقیت را ترویج می دهد که دانش آموزان را قادر می سازد خارج از چارچوب فکر کنند. این روش ها می توانند مهارت های مادام العمری را توسعه دهند که در جنبه های مختلف زندگی قابل استفاده است. در مجموع در تفکر خلاق، ضرورت آموزش خلاقیت به کودکان به عنوان یک جزء حیاتی از آموزش برجسته می شود. با پرورش محیطی که برای نوآوری و حل مسئله و در نتیجه ی آن رشد احساس خودکارآمدی ارزش قائل است، مربیان می توانند نسل بعدی را به مهارت های لازم برای پیمایش موفقیت آمیز پیچیدگی های جامعه مدرن مجهز کنند.[۵

کلیدواژه ها:

مسیر آموزش های