بررسی مکانیسم های عصبی -عضلانی و تغییرات بیومکانیکی در اصلاح قوز کف پا از طریق تمرینات یوگا به مثابه فیزیوتراپی نوین

قوز کف پا (پرونیشن بیش از حد)، ناهنجاری شایعی است که بر بیومکانیک بدن و عملکرد عصبی-عضلانی تاثیر می گذارد و می تواند منجر به درد و اختلال عملکرد در اندام های تحتانی شود. روش های درمانی سنتی معمولا بر تقویت عضلات و بهبود راستای مفاصل تمرکز دارند. با این حال، یوگا به عنوان یک رویکرد فیزیوتراپی نوین، پتانسیل قابل توجهی در اصلاح این ناهنجاری نشان داده است. این مطالعه به بررسی عمیق مکانیسم های عصبی-عضلانی و تغییرات بیومکانیکی ناشی از تمرینات یوگا در افراد مبتلا به قوز کف پا می پردازد. ما فرضیه داریم که یوگا نه تنها با تقویت عضلات تثبیت کننده قوس کف پا (مانند تیبیالیس خلفی و عضلات کوچک پا) به بهبود راستای استخوانی کمک می کند، بلکه با افزایش حس عمقی، تعادل و هماهنگی عصبی-عضلانی، الگوهای حرکتی ناکارآمد را اصلاح می کند. تمرینات یوگا از طریق ترکیبی از کشش، تقویت و وضعیت های ایزومتریک، انعطاف پذیری بافت های نرم را بهبود بخشیده و تنش های نامتعادل را کاهش می دهد، که همگی به بازگرداندن آرک طبیعی پا کمک می کنند. این رویکرد جامع، نه تنها به تسکین علائم، بلکه به addressing ریشه های اصلی قوز کف پا می پردازد و مسیر جدیدی را برای درمان های غیرتهاجمی و پایدار ارائه می دهد. نتایج این تحقیق می تواند به توسعه پروتکل های درمانی مبتنی بر یوگا برای فیزیوتراپی قوز کف پا منجر شود و چشم انداز جدیدی در حوزه سلامت اسکلتی-عضلانی بگشاید.

کلیدواژه ها:

قوز کف پا (Flatfoot) ، یوگا (Yoga) ، فیزیوتراپی (Physiotherapy) ، مکانیسم های عصبی-عضلانی (Neuromuscular Mechanisms) ، بیومکانیک (Biomechanics) ، کنترل حرکتی (Motor Control).