بررسی مزایا و چالش های به کارگیری روش یادگیری مشارکتی در آموزش ابتدایی

یادگیری مشارکتی به عنوان یک رویکرد آموزشی پویا و دانش آموزمحور، در سال های اخیر توجه بسیاری از متخصصان تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است. این روش بر سازماندهی کلاس درس به گروه های کوچک تاکید دارد، به طوری که دانش آموزان برای دستیابی به یک هدف مشترک با یکدیگر همکاری می کنند. هدف از این مقاله مروری، تحلیل جامع مزایا و چالش های به کارگیری این روش در مقطع آموزش ابتدایی است. مزایای یادگیری مشارکتی شامل بهبود عملکرد تحصیلی، افزایش مهارت های اجتماعی و ارتباطی، تقویت تفکر انتقادی، و ارتقاء سلامت روان دانش آموزان است. همکاری در گروه های کوچک به دانش آموزان فرصت می دهد تا از یکدیگر بیاموزند، مسئولیت پذیری را تمرین کنند، و اعتماد به نفس خود را افزایش دهند. این روش همچنین محیطی حمایتی و دوستانه ایجاد می کند که در آن دانش آموزان احساس امنیت و تعلق خاطر بیشتری دارند. با این حال، اجرای موفق یادگیری مشارکتی با چالش هایی نیز همراه است. این چالش ها شامل نیاز به آموزش و آمادگی کافی معلمان، طراحی مناسب فعالیت ها، مدیریت گروه های ناهمگون، ارزیابی عادلانه عملکرد دانش آموزان و چالش های فرهنگی است. معلمان باید مهارت های لازم برای تسهیل بحث ها، نظارت بر گروه ها، و مداخله در صورت بروز تعارض را کسب کنند. عدم توجه به این چالش ها می تواند منجر به نابرابری در مشارکت، وابستگی برخی دانش آموزان به دیگران، و کاهش کیفیت یادگیری شود. این مقاله با جمع آوری و تحلیل پژوهش های مرتبط، یک چارچوب نظری و عملی برای درک بهتر این روش و ارائه راهکارهای موثر برای غلبه بر چالش ها فراهم می کند. نتایج این بررسی نشان می دهد که با برنامه ریزی دقیق و اجرای صحیح، یادگیری مشارکتی می تواند به ابزاری قدرتمند برای تحول در آموزش ابتدایی تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، آموزش ابتدایی ، عملکرد تحصیلی ، مهارت های اجتماعی ، چالش های آموزشی