بازخوانی تعامل والدین، معلمان و دانش آموز با رویکرد اجتماع یادگیری

این مقاله روایی سعی دارد تا تعاملات سه طرفه بین والدین، معلمان و دانش آموزان را از دریچه جامعه یادگیری مورد بازنگری قرار دهد و نقش این تعاملات در تقویت فرآیندهای آموزشی را مد نظر قرار دهد. تمرکز آن بر مفاهیم نظری از قبیل نظریه اکولوژیکی برونفنبرنر ، نظریه فعالیت فرهنگی-تاریخی (CHAT) و مدل شش بعدی اپستاین است که یک مروری را فراهم می کند تا چارچوب جامع از بسیاری دیگر را در اختیار داشته باشد. موضوعات کلیدی اشاره به احساس تعلق، مشارکت فعال، اعتماد متقابل و اثرات فناوری های جدید به عنوان تسهیل یا چالش برای این تعاملات دارند. یافته ها بیان می کنند که رشد انگیزش، عزت نفس و سلامت روانی دانش آموزان از تعامل های مستمر و ساختارمند معلمان و والدین است و اثربخشی رویکردی مقابله کننده را نیز در قالب برنامه درمان تعاملی والد-کودک یا PCIT با نرخ موفقیت ۹۱٪ به اثبات می رساند؛ اما چالش هایی از قبیل خلاهای فرهنگی، نابرابر ایی در دسترسی به فناوری و بار روانی بر معلمان، سدهایی در برابر تحقق ایده آل جامعه یادگیری ایجاد می کنند. این مرور همچنین اشاره می کند به کمبود مطالعات طولی و جنسیتی و نیاز به چارچوب های عملیاتی برای ابزارهای دیجیتال. پایان این مقاله بر این مبنا است که جامعه یادگیری، بسیج کننده پیوندهای تعاملی و بهره بر از فناوری، می تواند کیفیت یادگیری را ارتقا دهد و منجر به شکل گیری نظام آموزشی پویا و همدل شود، به شرطی که چالش های موجود با سیاست های خلق و شیوه های عملی مرمت یابد.

کلیدواژه ها:

عامل سه جانبه ، جامعه یادگیری سلامت روانی دانش آموز ، فناوری های ارتباطی ، مشارکت والدین ، نظریه اکولوژیکی