راه های کاهش فرسودگی شغلی در معلمان و افزایش بهره وری شغلی در آنها

یکی از دلایل اصلی فرسودگی شغلی معلمان، انتظارات فزاینده ای است که از آن ها می رود. معلم نه تنها باید در نقش آموزشی خود ایفای نقش کند، بلکه باید مسئولیت های تربیتی، اجتماعی، اخلاقی، روانی و حتی گاهی خانوادگی را نیز برعهده گیرد. این انتظارات متضاد و گاه نامشخص می تواند موجب تعارض نقش شود، که یکی از پیش بینی کننده های اصلی فرسودگی شغلی به شمار می رود. به ویژه زمانی که این انتظارات با منابع محدود و حمایت ناکافی سازمانی همراه می شود، معلم احساس ناکارآمدی، خستگی و بی تفاوتی نسبت به کار پیدا می کند. علاوه بر این، عوامل فردی نیز در تجربه فرسودگی شغلی نقش دارند. برخی معلمان به دلیل ویژگی های شخصیتی خاص نظیر کمال گرایی، حساسیت زیاد، وابستگی به تایید دیگران یا سطح بالای تعهد شغلی، ممکن است بیش از سایرین مستعد فرسودگی باشند. همچنین، نبود مهارت های مقابله ای موثر برای مواجهه با استرس های کاری نیز می تواند شدت و تداوم فرسودگی را افزایش دهد. معلمان جوان که تجربه کافی ندارند یا معلمان با سابقه زیاد که دچار تکرار، روزمرگی و یکنواختی شده اند، هر دو در معرض فرسودگی شغلی هستند؛ گرچه مسیر بروز آن ممکن است متفاوت باشد.واژگان کلیدی: فرسودگی شغلی، معلمان، پیشگیری از فرسودگی