توسعه مهارت های حل مسئله در محیط های آموزشی از طریق رویکردهای تلفیقی و یادگیری موقعیت محور

حل مسئله یکی از مهم ترین مهارت های قرن بیست و یکم است که نقش تعیین کننده ای در موفقیت تحصیلی و زندگی فردی و اجتماعی دانش آموزان دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی و تبیین راهکارهای توسعه مهارت های حل مسئله در محیط های آموزشی از طریق به کارگیری رویکردهای تلفیقی و یادگیری موقعیت محور است. رویکردهای تلفیقی با ترکیب روش های تدریس فعال، فناوری های نوین و فعالیت های میان رشته ای، زمینه ای برای یادگیری عمیق تر فراهم می کنند. همچنین، یادگیری موقعیت محور با ایجاد شرایط واقعی و شبیه سازی موقعیت های زندگی، به دانش آموزان امکان می دهد تا راهکارهای متنوع و خلاقانه برای حل مسائل بیابند. یافته های پژوهش نشان می دهد که استفاده همزمان از این دو رویکرد می تواند موجب بهبود توانایی تحلیل، تصمیم گیری و انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان شود. در نهایت، این مدل آموزشی می تواند به ارتقای کیفیت یادگیری، افزایش خودکارآمدی و تقویت مهارت های اجتماعی منجر شود.

کلیدواژه ها:

حل مسئله ، رویکردهای تلفیقی ، یادگیری موقعیت محور ، مهارت های شناختی ، آموزش فعال